منو ناخواسته اینجا گذاشتن! :) حالا با دست خودم برگردم دوباره یه زندگی تازه شروع کنم؟ انگار دیپلم که گرفتم یهو بگن باید برگردی کلاس اول! یا داوطلبانه برم زندان انفرادی. حبس ابد!

زندگی خوبی داشتم و الان بهتر و راضی تر از هر زمانی هستم. اما همین بسه. بشریت چیز نحسیه. سلام برسونین :)

... اما اگه باز هم منو ناخواسته بیارن به این خراب شده!... تو مدرسه درس نمی خونم. خودم درس می خونم و هر سال می رم به کشوری دیگه، یاد می گیرم برقصم، ساز بزنم، آشپزی یاد می گیرم و باغبونی، دور از شهر زندگی می کنم، خوبی می کنم.

همه ی ما نخوسته به این دنیا اومدیم. از هیچکدوممون قبلش نپرسیدن. ولی‌ الان و این دفعه من میپرسم. با یه سلول، یکی‌ عینِ عینِ خودِ ما به دنیا میاد، و بفرما این دفعه میدن دستتون و هر جور که میخواین باهاش این دنیا رو زیبا تر کنین :) و بله من دقیقا کار‌هایی‌ که شما میخواین رو تویِ لیستم دارم. ، دقیقا! علاوه بر همه ی اون لیست، من دلم می‌خواد مژگانِ کوچولو ی جدید، کار‌هایِ خراطی هم دوست داشته باشه. و یه جایِ دور از شلوغی و پر از کوه و رودخونه زندگی‌ کنه. راستش گرچه خیالبافانه به نظر میاد ولی‌ تولد با روش تاثیرِ غیرِ جنسی‌ راستش بسیار مبحثِ جالبیه. تاثیرِ متقابلِ ژن و محیط و دیدنِ اینکه کدوم بر کدوم پیروز میشه در نهایت. 

تجربه نشان داده که تا بحال هیچکس نتونسته دنیا نیاد...

مژگان خانم عزیز، اوووه. ما تو همین زیست اولی اش موندیم. حالا از از سر شروع کنیم؟ شخصا هیچ تغییری در خود لازم نمی بینم. به خواسته هایم رسیدم. به اونهایی هم که نرسیدم، بهتر. باز هم معتقدم نرسم بهتره. در ضمن هرچی بخواهیم در این زندگی اول امکان پذیر است. مادامی که صلاح باشه. نه، نمیخواهم یک فوتبالیست شماره یک مثل سلطان پله یا قیصر بکن بایر باشم، با اینکه شیفته بازی آنان هستم.

تازشم، باید این همه سوال را که خودت مطرح کردی دوباره حلاجی کنم. ای بابا، کی میره این همه راه رو. لوووول.

مژگان خانم، اینجوری که رابطه زن و مرد داره خرابتر و خرابتر میشه، تا چند سال دیگه هیچ کس جرات بچه درست کردن "به روش سنتی" رو نداره، مبادا که همسرش دردش بگیره و داد بزنه "تجاوز ... تجاوز"!

بنابرین، بچه درست کردن "به روش صنعتی" داره معمول تر و معمول تر میشه.

@bavafa

ممنون که میخونین. خوشحالم می‌کنین. :)

سوال زیاد پرسیدن شاید یه روشِ زبلانه برایِ گیج کردنه :)) 

@ShazdeAsdolaMirza

نکته ی باریک تر از مو :))))))

از افتخارات زندگی پدرم این بود که برای گرفتن شناسنامه‌ی هر کدوم از بچه‌ها و نوه‌هایش خطاط را به ثبت احوال برده و قلم را از دست مردک ثبتی گرفته به دست‌ش داده تا خوش بنویسد!

و تاریخ سفر‌ من با قلم شیرین‌ خطاط شروع شد...

تا به این‌جا، مدت این سفر، به ظاهر طولانی، ولی باور‌کن فرصت‌ش اندک بود! من هنوز خیلی کارهای نکرده دارم! کتاب‌های نخوانده، عشق‌های دورافتاده، حرف‌های نگفته، راه‌های نرفته و نقش‌های نبسته بر بوم‌های سفید و دست‌نخورده!

من آرزوهای بسیار دارم! هنوز چای‌های بسیاری برای بسیاری از عزیزان‌م دم‌نکرده‌ام! هنوز در آفتاب بی‌رمق پاییز یک دل سیر نلمیده‌ام! من هنوز در حاشیه‌ی نهر آب خیابان پهلوی با خیلی‌ها قدم نزده‌ام!

تا به این‌جای سفرم، باشتاب راندم و در این شتاب‌ها دائم آزمودم و خطا کردم، ولی اگر دست‌مایه‌ی تمام سال‌های عمرم حضور کسانی باشد که امروز در کنارم دارم قطعا سهم‌ من از خوش‌بختی بسیار زیاد بوده است!

من همین خودم رو دوست دارم و راضی هستم. دیگری ساخته‌شده من نیست، حتی اگر به دست خودم باشد

@Negareman

خیلی‌ براتون خوشحالم :* 

"نمی دانستیم آیا در روزهای باطل بر لب لبخند داریم یا نه

همه ی اینها گمان بود

افسوس که ما در لحظات گمان

متولد شده بودیم"

احمد رضا احمدی

من که فکر می‌کنم این چرخه رفت و آمدها حالا حالا ها ادامه خواهد داشت مانند روز و شب و فصول  سال و شکوفه های درختان و گلهای قلمه شعمدانی و انفجار ستارگان و تشکیل ستارگان بیشمار دیگر ووووو پس زیاد نگرانش نباش مژگان خانم

@Sean 

مرسی‌. منم اینو معتقدم :)وما هم همراهِ تمامِ جهانِ هستی‌ میاییم و میریم، تناسخ... 

@Shirinvazin

چه انتخابِ خوبی‌ :* 

نمیدونم چه خواهم کرد

@ebi

خیلی‌ حق دارین، چون سوال سختیه راستش.