اگر منظور اینست که دیگران جان خود را برای آزادی بقیه فدا  کنند، البته رای (تا کنون) ۶۰ در صد "بقیه" به نفع آزادی make sense می کند. ولی اگر منظور اینست که جان خود و یا عزیزان خود را برای آزادی دیگران در خطر بیاندازیم نتیجه فعلی این سنجش سطح  شعار گرایی ملت را می رساند.  Like!

John over Azadi every time

هردو چون هر کدوم بدون دیگری معنی‌ نداره!

اتفاقاً شهدای راه آزادی، بزرگترین عاشقان "جان" (زندگی‌) هستند.

تقدیم به آرش عزیز و تمام شهدای راه آزادی توده‌‌های مردم از چنگال خرافات مذهبی‌ و فاشیزم اسلامی. نبردشان تا پیروزی ادامه دارد.

آرشِ کمانگر ما نمرده است!
”
از لشگر مهر ما
نه کمانگری ونه خدنگی
هیچکدام:
نشکسته است ـز دست و پا!

+++
اما، بر افلاک ننگ شمایان چطور؟

دیدید: مهر ِفرزاد داد
چه ساده، شکست تان،
تیر غرورش نشست بر اعماق ِچشم و قلب تان؟
+++
ای کور وکران ِ بیمهر،
دشمنانِ عاطفه!
شیرِ شعور و شرف ما
خوب، تابتان رابریده بود ـ
آرامشتان را ز ترس مرگ،
چو سوهانِ روح
هر لحظه،سوده و گرفته بود.
نازم بر آن اسیر!
+++
نه، آرش کمانگر ما نمرده است

از او تنها، کمانی شکست

او زنده است، دور تا دور این خانه
در هر سوی و سوگ این ویرانه
پیام اش در کمینتاننشسته است.
اما، صبور و بردبار
او: کنارِ کمان شکسته هاست!
همگام کمانگران روزـ
در هر کنامِ فقر
در هرنگاهِ درد
در هرگوشه ای از این زندان
در هر آن،او دیگر بسیارانند، ز دست بیدادتان، سر بفریادانند
که، عده ای تیر آگاهی میسازند
ودیگران،چشم مهر در دست و کمان!
این را یقین بدان
تیر نان است
در هدف هر کمان و تو در نشان!

نه، آرش کمانگر ما نمرده است.

بهنام جنگائی ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲

.In Maslow's hierarchy of needs, physiological needs and safety (Jaan) take precedence over liberty

And that's why Dr. Holakouee argues that sooner than later, we will be in a situation in Iran where people will come to the streets, not because of their desire for democracy, but rather as a result of their living conditions. He further states that a person who is hungry can no longer think rationally and his self-preservation instincts will go out of the window and he is capable of doing things that he normally cannot do

بین گرسنگی و به خیابان ریختن یک خط  ِ مستقیم وجود ندارد. هیچ تضمینی نیست که به مخیلهء گرسنه ها برسد که قیام کنند و یا اگر بکنند قادر به مقاومت در . مقابل ِ رژیم ِ فربه و تا دندان ْمسلح ْ باشند. چرا راه دور برویم. ما عواقب ِ دیگر ِ گرسنگی از جمله تن فروشی، اعتیاد، دزدی، بزهکاری، بچه فروشی، صدور زنان جهت بهره وری جنسی، و غیره را به صورت فراگیر در ایران دیده ایم. در نتیجهء تشدید بحران اقتصادی این معضلات شدت بیشتری خواهند گرفت. وقتی مردمانی که بدین درجه سقوط کرده‌اند شورش میکنند نتیجهء آن شورش هر چه که باشد دمکراسی نیست.

من صحبت ِ دکتر هلاکویی را در این مورد نشنیده‌ام ولی ممکن است هدف ِ ایشان از مطرح کردن ِ این سناریو هشدار دادن بوده است، هم به مردمی که هنوز به آن درجه نزول نکرده اند و قدرت اندیشیدن دارند هم به حکومت؛ که تا وضع از این خرابتر نشده تعقلی صلح جویانه بکنند. با تکیه به علوم ِ جامعه شناسی و اقتصاد ْ ایشان به خوبی مطلع هستند که چنین نوع دلخوشی هایی از نوع ِ منجی طلبی/ آخرالزمانی ( مهدی گرایی در فرهنگ ما) است. بعید میدانم که ایشان اهل این باشد که چنین دلخوشی هایی به مستمعین خود بدهد یا آرزوهای اپوکالیپسی در سر داشته باشد.

مردم چیزخل هستن. می دونید اگه جانی نباشه هیچ چیز دیگه ای مفهم خارجی نداره.