هنوز جوابی به این سنجشِ شما ندادم چرا که بنده با اصلِ ازدواج مشکل دارم، حال می‌‌خواهد وصلتی بسته شده در آسمانها باشد و یا فردی صَّد پُشت غریب !

اما با یک نگاه به خانوادهٔ خودم (که بِلحَتم در جریان هستید که خانوادهٔ بنده بسیار شلوغ و پُر حدیث و راز هستند) می‌‌بینم آنانی‌ که (فقط یکصد سالِ اخیر یعنی‌ از سالِ ۱۲۹۲ خورشیدی به این طرف را حساب می‌کنم، قبل از ۱۲۹۲ خورشیدی پیش کشِ درگاهِ حضرتِ فیل) با اهلِ خانواده (دست اوّل و دستِ دوّم ) وصلت کردند؛ هیچ کدام کارشان به آژان کِشی‌ (طلاق دادن) نکشیده است و همگان یا فوت کردند و یا بسیار سالخورده هستند (بنده آخرین هستم، هم مجرّد و مخالفِ اَمرِ وصلت ) و به نظر می‌‌آید که در مجموع کارِ بدی نباشد چون تناسبِ اخلاقی‌، فرهنگی‌ و تربیتی تقریبا یکسان بوده است و صد البته بزرگان همیشه در تصمیم گیری مشورت می‌‌کردند و جوانبِ کار را در نظر می‌‌گرفتند.

امروزه روز حالِ آدمی‌ به هم می‌‌خورد وقتی‌ که می‌بیند وضعیتِ ازدواج در داخلِ مملکت به کجا رسیده و درصد طلاق در ایران بالا رفته و خودِ حضرات الخاک بر سرِ اِسلامیون می‌‌گویند که در هر ساعت ۱۶ زوج طلاق می‌‌گیرند و آمارِ بی‌ وفایی، همسر کُشی‌، با زنِ همسایه خوابیدن و یا با برادر شوهر به سونا رفتن شدیداً بالا رفته است، حتی در شهر‌های کوچک و سنتّی!  

حالْ یک پدر سوخته بیاید و تقصیرِ اِسلام بی‌ اَندازد، تقصیرِ قاجار و پهلوی بی‌ اندازد، تقصیرِ اسرائیل و دارتْ وِدِر بی‌ اندازد، اشکالِ کار در جای دیگر است، عقل و منطق را به کار باید انداخت و راهِ حل پیدا کرد.

پسر عمو با دختر خاله رو زیاد اشکال ندارم باهاش، ولی‌ پسر عمو با دختر عمو، یا پسر خاله با دختر خاله رو موافق نیستم :)

مهرداد

man mokhalef ezdebaj pesar-amoo ba pesar-amoo va dokhtar-khaleh ba dokhtar-khaleh hastam.....menbaaghi iraadi nadareh :)

That would be like marrying your friggin sister. YIKES!