چند نفر مهم از قلم افتاده اند، مثل صمد بهرنگی، ابراهیم گلستان، بهرام صادفی، احمد محمود، عباس معروفی، شهرنوش پارسی پور، ... هر چند که به هدایت رای دادم.
درست گفتی احمد محمود می تونست جزو این باشه . من فکر کردم که شاید شهرنوش و بهرام صادقی و عباس معروفی با تمام خوبی هایی که دارند آنقدر تاثیرگذار و به اندازه دیگران بزرگ نباشند. بهرحال هنوز وقت می بره که گرد و خاک معاصرترها (مثل همین ها که شما گفتید) بخوابد و بشود درست روی آنها قضاوت کرد. حتی شاید غزاله علیزاده را هم میشد نام برد. صمد بهرنگی هم جزو نویسندگان کودک هست. بهتره در یک نظر سنجی دیگه آورده بشه.
تهران، چه فرقی داره، کتابهای صمد رو تمامِ سنین میخوندن. شما کند دو کاو در آموزش و پرورشِ صمد بهرنگی رو کتابِ قصه بچهها میدونید؟ کمی کم لطفی میکنی. وقتی داستان صمد را می خوانی چنان می پنداری که خود در آن صحنه هستی. با داستان های صمد می خندی و با داستان هایش گریه می کنی. کتک می خوری و فرار می کنی. گم می کنی آنچه را صمد گم می کند و پیدا می کنی یافته هایش را.
نه..کند و کاو رو جزو مزخرفات می دونم اولا. بعد هم اینکه ما درباره داستان و رمان نویسان صحبت می کنیم. صمد بهرنگی در زمینه نویسندگی داستان، نویسنده داستانهای کودک به حساب میاد. البته یک روز امیدوارم آزادی به کشور ما بیاد تا در سایه آزادی ببینیم اقبال نویسندگان تا چه حد هست. البته اگر درباره ادبیات کودک بخواهیم نظرسنجی کنیم حتما باید اسم صمد هم باشد..و البته نه بخاطر آن کتاب کند و کاو.
روی چه حسابی صادق هدایت را تاثیرگذار ارزیابی کردهاید؟ از هفتاد سال پیش تاکنون تاثیز او بر ادبیات یا سیاست یا فرهنگ و جامعه ایران چه بوده؟ به نظر من امثال جلال آل احمد یا احسان نراقی یا داریوش شایگان با آن تز بازگشت به خویشتن تاثیر خیلی بیشتری (فارغ از مثبت یا منفی بودن آن) بر چامعه گذاشتهاند.
من از این هدایت بازی و فروغ بازی که این روزها مد شده اصلاً خوشم نمیاد. اینها متعلق یه دنیایی غیر از ما ایرانیان بودهاند. جنس ما همان جنس شاملو و شریعتی و جلال است که آخرش میرسد به امام خمینی و میرحسین موسوی!
تهران امیدوارم اضافه نکردنِ صمد فقط به خاطره چپ بودنش نبوده باشه، در واقع او چپ افراطی نبود. فکر کنم که شما هم به این عقیده باشید که در ایرانِ دمکراتیک: راست، میانه و چپ جا برای ابراز نظر و کار که حقِ طبیعی و اجتماعیشان هست را خواهند داشت و باید داشته باشند. در باره "کند و کاو" شما یکی از "مزخرفات" که بقول شما بوده را بگوئید که ما هم روشن شویم. و باز امیدوارم که شما کند و کاو را فقط به دلیل نقد سیستم آموزشی آن دوران (شاهی) "مزخرف" ندانسته باشید.
من، علیرغم علاقه ام، در این سنجش شرکت نکردم – نتوانستم انتخاب کنم. نتوانستم برای اینکه دقت را لازمه یک سنجش خوب میدانم. دلایلم عبارتند از:
اول اینکه جواب های ارائه شده باید تمام حالتهای ممکن را در بر بگیرند. مثلاً سنجشی که بپرسد، «اجسام هندسی عبارتند از، (۱) مثلث، (۲) مربع» دقیق نیست. در این سنجش بخصوص، اضافه کردن «دیگری» میتواند سنجش را دقیقتر، و جوابگوی بعضی از نظرات بالا باشد.
دوم اینکه جمع «رومان نویس» و «داستان نویس» فاقد دقت است. رومان نویسی شاخه ایست از زمینه داستان نویسی، که علاوه بر رمان نویسی شامل نمایشنامه (درام) و داستان کوتاه هم می شود. اگر داستان نویسان بطور اعم در نظرند، چطور میشود بزرگانی چون علی اکبر دهخدا و ابراهیم گلستان را ندیده گرفت؟
سوم، اگر این سنجش را به رمان نویسان برتر و مؤثر ایرانی محدود کنیم، با پرسید بر مبنای کدام ضابطه و معیار، صادق هدایت در این لیست حضور دارد ولی هوشنگ گلشیری و احمد محمود غایبند؟
قبل از اینکه در جواب به من عجله کنید، یادآوری میکنم که من بیش از هر کس دیگری مطالبی از هدایت و درباره هدایت در ایرون پست کرده ام، از جمله در یادآوری زاد روزش.
Not nice to have a "cage match" among writers and novelists ... hence my "dislike" for this survey and the ensuing pissing match of the "comment" section.
Instead, the title could have been "who is your favorite Iranian writer"; as literature is more subjective than objective, and for example; no one can even after 1000 years judge whether Molavi was stronger or Ferdowsi or Rodaki, even in terms of their influence over our language and culture.
Let's instead of having a fighting session over who was the mightiest Iranian novelist, celeberate the fact that there have been so many of them, and hope that one day soon, their ideals and wishes for a free and mindful Iran turn to become reality.
cage match???? این چی هست اصلا شازده؟؟ کی گفته این یه جنگه؟ این تبادل نظرات هست. اتفاقا جوابی که تابحال درآمده از این نظرسنجی بسیار منصفانه و درسته. به نظرم اگر بین هزاران ایرانی هم نظرسنجی کنیم همین درمیاد (هرچند من فکر می کردم سیمین دانشور از جلال آل احمد بیشتر رای بیاره).
ما در مقوله داستان نویسان و رمان نویسان نظرخواهی کردیم و در یک زمانبندی مشخص. البته به نظر من حتی بین حافظ و مولوی و سعدی و فردوسی هم میشه انتخاب کرد اگر زمینه ای خاص رو در نظر بگیریم، چرا نه؟؟
البته که ما قدردان خیلی از رمان و داستان نویسان هستیم. خود من قدردان و سگاسگزار از همه نویسندگان هستم، به جز اونهایی رو که قلمشون رو در جهت سیاستهای کشورهای دیگر برای بردگی کشور من قرار دادند، مثل جلال آل احمد و برخی دیگر.
خب شما برسید به همان امام راحل. اشکالی هم ندارد. ولی بهرحال همه ما یک رای بیشتر نداریم اینجا. به جان همان اما راحل صمد در این مقوله داستان و رمان نویس نمی گنجه. شریعتی که اصلا.
نه عزیز. توضیح دادم. بهترین کارهای صمد در مقوله داستان و ادبیات کودک قرار می گیره. اگر بحث کارهای سیاسی مطرح بود من شخصا از جلال آل احمد نفرت دارم و نباید اسمش رو میاوردم. حالا البته خوب که دقت بفرمایید می بینید که 80 -90 درصد اینها چپی و توده ای بودند. یک نگاه دقیق تر بیندازدید حرف من را تایید خواهید کرد.
کند و کاو نه یک داستان و نه یک رمان است. شما اگر کارشناس امور آموزشی و تربیتی بودید می دانستید که حرف های صمد در کتاب کند وکاو چقدر کم و غیر علمی است. بهرحال آن هر جه هست داستان و رمان نیست.
نظرات شما هم متین و قابل بحث است. اینجا بهرحال ما تاریخ را نمی نویسیم، تنها با هم حرف می زنیم و همفکری می کنیم و نظراتمان را می گوییم. حرف شما در مورد گلشیری و محمود هم درست است و در مورد احمد محمود درست تر. بهرحا همه اینجا یک رای دارند تا بافت کلی ذهن همدیگر را بشناسیم. شما هم لطف کردید که نظر دادید.
حرف شما متین است. اما حس من این است که مردم کلیسا نیستند..ما مردمیم و کلیسا و مسجد نیستیم. حتی مردم کلیسا و مسجد برو هم از پاپ و فقیه باهوش تر هستند. بهرحال تاریخ این صدساله را آیندگان می نویسند و نه ما حتی. من مطمئنم خیلی از نویسندگان در تاریخ ادبیات نمی مانند و بعضی دیگر که ناشناس مانده اند شناخته می شوند و به صدر می آیند. این داستان همیشه ی تاریخ است. من و شما هم در این وب سایت کوچک قضاوت کوچک خودمان را داریم.
نمی خواهم که دوباره از نام هایی که آمده و نیامده دفاع کنم. زرین کوب و طبری داستان و نویسنده نیستند. به آذین بیشتر برای ترجمه های خوبش مطرح است. پزشکزاد می توانست در لیست باشد مثل بسیاری دیگر، اگرچه در تاثیرگذاری و نامداری او به اندازه کسانی که در لیست هستند تردید دارم.
Beh-Azin va tabri dastan nevis nistand, vali daastan haye khoubi ham neveshteh and. Manzouram nevisandegi ast na tarjomeh. Mesle dokhtar ra'yat....
Daee jaan Napoleon ham dar sath keshvari va ham dar bein d nasl, mahbouviat dashteh, pas pezeshk-zad, shayad betevan goft ke bishtarin asar ro rouye mardom iran gozashteh (albateh be shouki
be hr hal hamountor ke goftid, nazar khahi sakhti boud
با سپاس از کامنت. بهرحال از هر که بپرسی آن دو نفر اول را نویسنده نمی دانند ولی قطعا به آذین مترجم زبردستی است. در مورد ایرج پزشکزاد حق با شماست. اما شما ببینید که صادق چوبک با آن وزن ادبی چند رای آورده، منصفانه ببینیم شاید رای هم نمی آور پزشکزاد. ولی کماکان می توانست در لیست باشد. ایشان شاید روی مردم تاثیر داشته ولی روی ادبیات و داستان نویسی به قدر دیگر کسانی مه در لیست آمده تاثیر نداشته اشت.
من جدا نتیجه بدست آمده را واقعی و خوب می بینم. اما مطمئنم اگر این نظر سنجی 10 سال دیگر گرفته شود، سیمین دانشور 5 برابر جلال رای می آورد و صادق چوبک هم.
Please login or register to be able to flag this cartoon.
لطفا دسته بندی که ارتباط نزدیکتری با نظر شما در مورد این مطلب دارد را انتخاب نمایید. ما آن را بررسی نموده و تصمیم گیری خواهیم نمود. ضمنا از این قابلیت سوء استفاده ننمایید. از آن در مواردی استفاده نمایید که نگرانی شدیدی در مورد محتوای یک مطلب دارید.
چند نفر مهم از قلم افتاده اند، مثل صمد بهرنگی، ابراهیم گلستان، بهرام صادفی، احمد محمود، عباس معروفی، شهرنوش پارسی پور، ... هر چند که به هدایت رای دادم.
جهانشاه عزیز
درست گفتی احمد محمود می تونست جزو این باشه . من فکر کردم که شاید شهرنوش و بهرام صادقی و عباس معروفی با تمام خوبی هایی که دارند آنقدر تاثیرگذار و به اندازه دیگران بزرگ نباشند. بهرحال هنوز وقت می بره که گرد و خاک معاصرترها (مثل همین ها که شما گفتید) بخوابد و بشود درست روی آنها قضاوت کرد. حتی شاید غزاله علیزاده را هم میشد نام برد. صمد بهرنگی هم جزو نویسندگان کودک هست. بهتره در یک نظر سنجی دیگه آورده بشه.
تهران، چه فرقی داره، کتابهای صمد رو تمامِ سنین میخوندن. شما کند دو کاو در آموزش و پرورشِ صمد بهرنگی رو کتابِ قصه بچهها میدونید؟ کمی کم لطفی میکنی. وقتی داستان صمد را می خوانی چنان می پنداری که خود در آن صحنه هستی. با داستان های صمد می خندی و با داستان هایش گریه می کنی. کتک می خوری و فرار می کنی. گم می کنی آنچه را صمد گم می کند و پیدا می کنی یافته هایش را.
نه..کند و کاو رو جزو مزخرفات می دونم اولا. بعد هم اینکه ما درباره داستان و رمان نویسان صحبت می کنیم. صمد بهرنگی در زمینه نویسندگی داستان، نویسنده داستانهای کودک به حساب میاد. البته یک روز امیدوارم آزادی به کشور ما بیاد تا در سایه آزادی ببینیم اقبال نویسندگان تا چه حد هست. البته اگر درباره ادبیات کودک بخواهیم نظرسنجی کنیم حتما باید اسم صمد هم باشد..و البته نه بخاطر آن کتاب کند و کاو.
روی چه حسابی صادق هدایت را تاثیرگذار ارزیابی کردهاید؟ از هفتاد سال پیش تاکنون تاثیز او بر ادبیات یا سیاست یا فرهنگ و جامعه ایران چه بوده؟ به نظر من امثال جلال آل احمد یا احسان نراقی یا داریوش شایگان با آن تز بازگشت به خویشتن تاثیر خیلی بیشتری (فارغ از مثبت یا منفی بودن آن) بر چامعه گذاشتهاند.
من از این هدایت بازی و فروغ بازی که این روزها مد شده اصلاً خوشم نمیاد. اینها متعلق یه دنیایی غیر از ما ایرانیان بودهاند. جنس ما همان جنس شاملو و شریعتی و جلال است که آخرش میرسد به امام خمینی و میرحسین موسوی!
تهران امیدوارم اضافه نکردنِ صمد فقط به خاطره چپ بودنش نبوده باشه، در واقع او چپ افراطی نبود. فکر کنم که شما هم به این عقیده باشید که در ایرانِ دمکراتیک: راست، میانه و چپ جا برای ابراز نظر و کار که حقِ طبیعی و اجتماعیشان هست را خواهند داشت و باید داشته باشند. در باره "کند و کاو" شما یکی از "مزخرفات" که بقول شما بوده را بگوئید که ما هم روشن شویم. و باز امیدوارم که شما کند و کاو را فقط به دلیل نقد سیستم آموزشی آن دوران (شاهی) "مزخرف" ندانسته باشید.
من، علیرغم علاقه ام، در این سنجش شرکت نکردم – نتوانستم انتخاب کنم. نتوانستم برای اینکه دقت را لازمه یک سنجش خوب میدانم. دلایلم عبارتند از:
اول اینکه جواب های ارائه شده باید تمام حالتهای ممکن را در بر بگیرند. مثلاً سنجشی که بپرسد، «اجسام هندسی عبارتند از، (۱) مثلث، (۲) مربع» دقیق نیست. در این سنجش بخصوص، اضافه کردن «دیگری» میتواند سنجش را دقیقتر، و جوابگوی بعضی از نظرات بالا باشد.
دوم اینکه جمع «رومان نویس» و «داستان نویس» فاقد دقت است. رومان نویسی شاخه ایست از زمینه داستان نویسی، که علاوه بر رمان نویسی شامل نمایشنامه (درام) و داستان کوتاه هم می شود. اگر داستان نویسان بطور اعم در نظرند، چطور میشود بزرگانی چون علی اکبر دهخدا و ابراهیم گلستان را ندیده گرفت؟
سوم، اگر این سنجش را به رمان نویسان برتر و مؤثر ایرانی محدود کنیم، با پرسید بر مبنای کدام ضابطه و معیار، صادق هدایت در این لیست حضور دارد ولی هوشنگ گلشیری و احمد محمود غایبند؟
قبل از اینکه در جواب به من عجله کنید، یادآوری میکنم که من بیش از هر کس دیگری مطالبی از هدایت و درباره هدایت در ایرون پست کرده ام، از جمله در یادآوری زاد روزش.
Not nice to have a "cage match" among writers and novelists ... hence my "dislike" for this survey and the ensuing pissing match of the "comment" section.
Instead, the title could have been "who is your favorite Iranian writer"; as literature is more subjective than objective, and for example; no one can even after 1000 years judge whether Molavi was stronger or Ferdowsi or Rodaki, even in terms of their influence over our language and culture.
Let's instead of having a fighting session over who was the mightiest Iranian novelist, celeberate the fact that there have been so many of them, and hope that one day soon, their ideals and wishes for a free and mindful Iran turn to become reality.
cage match???? این چی هست اصلا شازده؟؟ کی گفته این یه جنگه؟ این تبادل نظرات هست. اتفاقا جوابی که تابحال درآمده از این نظرسنجی بسیار منصفانه و درسته. به نظرم اگر بین هزاران ایرانی هم نظرسنجی کنیم همین درمیاد (هرچند من فکر می کردم سیمین دانشور از جلال آل احمد بیشتر رای بیاره).
ما در مقوله داستان نویسان و رمان نویسان نظرخواهی کردیم و در یک زمانبندی مشخص. البته به نظر من حتی بین حافظ و مولوی و سعدی و فردوسی هم میشه انتخاب کرد اگر زمینه ای خاص رو در نظر بگیریم، چرا نه؟؟
البته که ما قدردان خیلی از رمان و داستان نویسان هستیم. خود من قدردان و سگاسگزار از همه نویسندگان هستم، به جز اونهایی رو که قلمشون رو در جهت سیاستهای کشورهای دیگر برای بردگی کشور من قرار دادند، مثل جلال آل احمد و برخی دیگر.
غربزده عزیز
خب شما برسید به همان امام راحل. اشکالی هم ندارد. ولی بهرحال همه ما یک رای بیشتر نداریم اینجا. به جان همان اما راحل صمد در این مقوله داستان و رمان نویس نمی گنجه. شریعتی که اصلا.
مسعودک گرامی
نه عزیز. توضیح دادم. بهترین کارهای صمد در مقوله داستان و ادبیات کودک قرار می گیره. اگر بحث کارهای سیاسی مطرح بود من شخصا از جلال آل احمد نفرت دارم و نباید اسمش رو میاوردم. حالا البته خوب که دقت بفرمایید می بینید که 80 -90 درصد اینها چپی و توده ای بودند. یک نگاه دقیق تر بیندازدید حرف من را تایید خواهید کرد.
کند و کاو نه یک داستان و نه یک رمان است. شما اگر کارشناس امور آموزشی و تربیتی بودید می دانستید که حرف های صمد در کتاب کند وکاو چقدر کم و غیر علمی است. بهرحال آن هر جه هست داستان و رمان نیست.
به ول ویشر گرامی
نظرات شما هم متین و قابل بحث است. اینجا بهرحال ما تاریخ را نمی نویسیم، تنها با هم حرف می زنیم و همفکری می کنیم و نظراتمان را می گوییم. حرف شما در مورد گلشیری و محمود هم درست است و در مورد احمد محمود درست تر. بهرحا همه اینجا یک رای دارند تا بافت کلی ذهن همدیگر را بشناسیم. شما هم لطف کردید که نظر دادید.
حالا جداً تاثیر هدایت را کجا و در کدام عرصه ها باید جستجو کنیم؟ ما ایرانی ها از هدایت چه آموختهایم؟
منظور من این است که چرا از واقعیت بگریزیم؟ تمجید ما از هدایت مثل این است که کلیسای کاتولیک برای گالیله مدیحه سرایی کند!
حرف شما متین است. اما حس من این است که مردم کلیسا نیستند..ما مردمیم و کلیسا و مسجد نیستیم. حتی مردم کلیسا و مسجد برو هم از پاپ و فقیه باهوش تر هستند. بهرحال تاریخ این صدساله را آیندگان می نویسند و نه ما حتی. من مطمئنم خیلی از نویسندگان در تاریخ ادبیات نمی مانند و بعضی دیگر که ناشناس مانده اند شناخته می شوند و به صدر می آیند. این داستان همیشه ی تاریخ است. من و شما هم در این وب سایت کوچک قضاوت کوچک خودمان را داریم.
Dr Zarinkoub
Iraj pezeshkzad
Ehsan Tabari
Mahmoud Etemad-zade ...Beh-Anin
Sorry, I meant Beh-Azin
you can remove the flawed comment and republish after required correction.
سوری گرامی
نمی خواهم که دوباره از نام هایی که آمده و نیامده دفاع کنم. زرین کوب و طبری داستان و نویسنده نیستند. به آذین بیشتر برای ترجمه های خوبش مطرح است. پزشکزاد می توانست در لیست باشد مثل بسیاری دیگر، اگرچه در تاثیرگذاری و نامداری او به اندازه کسانی که در لیست هستند تردید دارم.
فکر میکردم صادق چوبک محبوبتر از این حرف ها باشه
Doust aziz, Tehran;
Beh-Azin va tabri dastan nevis nistand, vali daastan haye khoubi ham neveshteh and. Manzouram nevisandegi ast na tarjomeh. Mesle dokhtar ra'yat....
Daee jaan Napoleon ham dar sath keshvari va ham dar bein d nasl, mahbouviat dashteh, pas pezeshk-zad, shayad betevan goft ke bishtarin asar ro rouye mardom iran gozashteh (albateh be shouki
be hr hal hamountor ke goftid, nazar khahi sakhti boud
dear Ghorme Sabzi
Thanks for the help.
I am not familiar with the site. I thought we can't edit the text after ten minutes. So I did not even tried.
Lazy me
به قول امام خمینی من قورمه سبزی نیستم ولی قورمه سبزی را دوست دارم!
سوری گرامی
با سپاس از کامنت. بهرحال از هر که بپرسی آن دو نفر اول را نویسنده نمی دانند ولی قطعا به آذین مترجم زبردستی است. در مورد ایرج پزشکزاد حق با شماست. اما شما ببینید که صادق چوبک با آن وزن ادبی چند رای آورده، منصفانه ببینیم شاید رای هم نمی آور پزشکزاد. ولی کماکان می توانست در لیست باشد. ایشان شاید روی مردم تاثیر داشته ولی روی ادبیات و داستان نویسی به قدر دیگر کسانی مه در لیست آمده تاثیر نداشته اشت.
من جدا نتیجه بدست آمده را واقعی و خوب می بینم. اما مطمئنم اگر این نظر سنجی 10 سال دیگر گرفته شود، سیمین دانشور 5 برابر جلال رای می آورد و صادق چوبک هم.
تارای گرامی
1000 درصد موافقم...اما صادق هدایت گویا رسما جای کمی برای دیگران می گذارد!
میدونم که صادق هدایت یکی از محبوبترین هاست ولی جدا هم نمیتونم دولت آبادی یا جمالزاده را از چوبک مهمتر بدونم