ایسنا: شهر مهدی شهر (سنگسر سابق) مرکز شهرستان مهدیشهر، در استان سمنان خاستگاه ایل سنگسری است که خانوارهای عشایری در مناطق ییلاقی آن سکونت دارند، عشایر ایل سنگسری‌ها شاخص‌ترین کوچندگان دامنه‌های البرز هستند. آن‌ها طولانی‌ترین مسیر کوچ جهان را طی می‌کنند به‌طوری‌که فاصلهٔ دورترین نقطهٔ ییلاقی و قشلاقی آنان به بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر می‌رسد. برنارد هوکارد محقق مشهور اروپایی نیز معتقد است عشایر ایل سنگسری طولانی‌ترین مسیر کوچ رو جهان را دارا هستند و معتقد است اردوهای تابستانی (خیل‌های) سنگسری‌ها به لحاظ وسعت و تجمل، از شکوه و جلوه خاصی برخوردار است.

دکتر مرتضی فرهادی، جامعه‌شناس ایرانی نیز معتقد است خط تولید پنیر و روغن در بین عشایر سنگسری به قدری تکامل یافته و متنوع است که لازم است کارخانه‌های نوین لبنیات‌سازی ایران از آن درس بگیرند.

شغل اصلی عشایر ایل سنگسری دامداری و کشاورزی است و سیاه چادر(گوت) همان خانه عشایر ایل سنگسر در دوره ییلاق است. امروزه بخش‌هایی از مراتع استان‌های سمنان، تهران، قزوین، قم، مرکزی، مازندران، گلستان، گیلان، خراسان رضوی، خراسان شمالی و خراسان جنوبی، و اصفهان همچنان در اختیار عشایر ایل سنگسر قرار دارد، اما خاستگاه اصلی این عشایر شهرستان مهدیشهر در استان سمنان است >>> گالری عکس

#نسرین_ستوده_را_آزاد_کنید
 #FreeNasrin

رادیو فردا: همسر نسرین ستوده وکیل و مدافع حقوق بشر که از چهل روز پیش در زندان دست به اعتصاب غذا زده، از بستری شدن وی در سی‌سی‌یو خبر داد.

رضا خندان روز شنبه ۲۹ شهریور با در صفحه فیس‌بوک خود نوشت، نسرین ستوده به که در پی بروز «مشکل قلبی و تنگی نفس، فشار خون بسیار پایین و ضعف عمومی شدید» به اورژانس بیمارستان طالفانی منتقل شده بود، به خاطر وخامت حال خود «به بخش سی‌سی‌یو همان بیمارستان منتقل شد».

خانم ستوده از ۲۰ مرداد ماه گذشته با انتشار نامه‌ای، ضمن درخواست آزادی زندانیان سیاسی، در اعتراض به شرایط زندانیان سیاسی اعتصاب غذا کرده است. او شرایط این زندانیان را «ناعادلانه» توصیف کرده و تاکید داشته که وضعیت زندان به‌دنبال شیوع ویروس کرونا «بدتر» نیز شده است >>>

ایران اینترنشنال: کاربران توییتر با خواست آزادی شارمین میمندی‌نژاد، موسس زندانی «جمعیت امام علی»، توفان توییتری به راه انداختند؛ همزمان مدیر این جمعیت بار دیگر تاکید کرد که قوه قضاییه مسئول مستقیم سلامت همه زندانیان است.

شامگاه پنجشنبه ۲۷ شهریور گروهی از کاربران در رسانه‌های اجتماعی با استفاده از هشتگ «صدای شارمین باشیم» خواستار آزادی او شدند.

کاربران توییتر با استفاده از این هشتگ، با تاکید بر خواست خود مبنی بر آزادی فوری شارمین میمندی‌نژاد، هدف از ادامه بازداشت او را پرونده‌سازی برای این فعال مدنی دانستند.

زهرا رحیمی، مدیر «جمعیت امام علی» و همسر شارمین میمندی‌نژاد، نیز در توییتر خود نوشت که همسرش در زمان بازداشت «با پای خودش رفت، چرا اکنون برای راه رفتن به واکر نیاز دارد؟»

رحیمی چند روز پیشتر خبر داده بود که شارمین میمندی‌نژاد به دلیل گردن‌درد شدید تقاضای استفاده از واکر کرده است.

در همین حال حسن یونسی، وکیل دادگستری، در توییتی با اشاره به سه ماه بازداشت شارمین میمندی‌نژاد نوشت: «درباره چه اتهامی دارند تحقیق می کنند که متهم  باید ماه‌ها در بازداشت باشد؟ غیر از اینکه دنبال القای یک سناریو و گرفتن اقرار هستند؟»

نیروهای امنیتی اول تیرماه شارمین میمندی‌نژاد و همچنین دو عضو دیگر «جمعیت امام علی»، مرتضی کی‌منش و کتایون افرازه، را بازداشت کردند.  کتایون افرازه روز ۳۱ تیر آزاد شد.

روابط عمومی این جمعیت اعلام کرده که این افراد با «شکایت قرارگاه ثارالله» سپاه پاسداران بازداشت شده‌اند.

زهرا رحیمی، مدیرعامل این جمعیت، نیز روز یکشنبه ۱۶ شهریور بازداشت و دو روز بعد با قرار وثیقه آزاد شد.

تعدادی از نهادهای حقوق بشری و فعالان سیاسی و مدنی از جمله میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، ۱۰۰ فعال سیاسی و مدنی ایران،  ۷۲ خبرنگار در ایران خواستار آزادی شارمین میمندی‌نژاد شده‌اند.

«جمعیت امداد دانشجویی مردمی امام علی» یک سازمان غیردولتی و دانشجویی است که از سال ۷۸ فعالیت خود را آغاز کرد. این جمعیت در زمینه امور خیریه و کمک به نیازمندان فعالیت می‌کند.

حساب‌های تلگرام، جی‌میل، فیسبوک و لینکدین تعداد زیادی از اعضای این جمعیت در ششم اردیبهشت ۹۷ هدف «حمله سایبری سازمان‌دهی شده از طریق پیامک‌های مخابرات» قرار گرفته بود.

همچنین روزنامه کیهان «جمعیت امام علی» را تشکلی خوانده بود که با «حمایت ویژه رسانه‌های بیگانه و ارتباط با برخی مجامع جهانی»، در قالب گروه‌های امدادی، به «یارگیری» از «طبقات مستضعف» می‌پردازد.

بی بی سی: هفته‌نامه آمریکایی نیویورکر در گزارشی به اتفاقات مرتبط با پرونده سیروس عسگری، دانشمند ایرانی که مدتی در آمریکا زندانی بود پرداخته و جزییاتی از تلاش یک مامور اف‌بی‌آی آمریکا برای جلب همکاری این استاد ایرانی را منتشر کرده است؛ ماموری که در دادگاه گفته با آقای عسگری ملاقاتی داشته تا ببیند آیا او برای این سازمان می‌تواند مفید باشد یا نه.

سیروس عسگری، استاد دانشگاه شریف تهران، در آمریکا با اتهام سرقت اطلاعات محرمانه تجاری روبرو شد. او پس از نزدیک به سه سال محاکمه، در نهایت در دادگاه فدرال و سپس دادگاه استیناف آمریکا تبرئه شد و خرداد ماه امسال به ایران بازگشت.

اکنون بر اساس آنچه لورا سکور، گزارشگر نیویورکر روایت کرده پلیس فدرال آمریکا، اف‌بی‌آی به دنبال جلب همکاری آقای عسگری بوده است اما این دانشمند ایرانی ضمن مخالفت با درخواست‌های مکرر افسران اف‌بی‌آی، اصرار داشته که "در دادگاهی آمریکایی و از سوی یک قاضی آمریکایی" بی‌گناهی خود را اثبات کند.

نیویورکر نوشته: "در بهار سال ۲۰۱۷ میلادی، آقای عسگری از کنسولگری آمریکا در دوبی تماس تلفنی دریافت می‌کند؛ او و همسرش دو سال پیشتر برای ویزای آمریکا درخواست داده بودند تا به فرزندان خود که در آمریکا بودند بپیوندند.

کنسولگری آمریکا آقای عسگری را مطلع کرد که با درخواست ویزای آنها نهایتا موافقت شده است".

به نوشته نیویورکر "زمان این اتفاق کمی عجیب بود؛ درخواست ویزای این دو شهروند ایرانی درست زمانی مورد موافقت قرار گرفت که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا در یک فرمان اجرایی ایرانی‌ها را از ورود به آمریکا منع کرده بود؛ البته شاید پرونده آنها قبل از این فرمان اجرایی نهایی شده بود یا مسئول صدور ویزا خواسته بود به این خانواده برای پیوستن به فرزندانشان شانسی بدهد".

"آقای عسگری که در آن زمان ۵۶ سال سن داشت و ایالات متحده آمریکا را به عنوان خانه دوم خود می‌دید. او در دهه ۹۰ در دانشگاه "درکسل" در فیلادلفیا مشغول به تحصیل بود؛ دختر او "سارا" در این کشور متولد شد که شهروندی آمریکا را گرفت. محمد و زهرا، دو فرزند کوچکتر او در دانشگاههای آمریکا درس خواندند و در آن کشور ماندند. آقای عسگری استاد دانشگاه صنعتی شریف تهران بود و دانشجویان سابق او در آزمایشگاه‌های صاحب‌نام آمریکایی مشغول به کار شده بودند." >>>

بی بی سی: اعدام نوید افکاری کشتی‌گیری که در پی اعتراضات ماه آبان به همراه دو برادرش دستگیر شده بود، موجی از بهت و خشم همگانی ایجاد کرده و در عین حال این خبر در جهان ورزش نیز انعکاسی گسترده داشته است.

اما این اولین اعدام سیاسی ورزشکاران در ایران نبود. ورزشکاران دیگری هم در دهه شصت و به ویژه در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شدند که خبر اعدامشان در سایه بی‌خبری و سکوت افکار عمومی آن دوران قرار گرفت و بسیاری از آنان در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند.

از نحوه بازجویی، محاکمه و اعدام این ورزشکاران همانند نوید افکاری اطلاعات دقیقی در دست نیست:

فروزان عبدی، کاپیتان تیم ملی والیبال زنان

فروزان عبدی عضو تیم والیبال پاس و کاپیتان تیم ملی والیبال زنان ایران بود. او در سال١٣٦٠و در ۲۳ سالگی به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد.

به گزارش منیره برادران، فعال سیاسی فروزان عبدی بیش از یک سال (از پاییز سال ۱۳٦۲ تا زمستان ١٣٦٣) به عنوان تنبیه در سلول‌های انفرادی گوهردشت زندانی شده بود.

او به ‌رغم پایان ۵ سال محکومیت‌اش در سال ۱۳۶۵، آزاد نشد و در تابستان ۱۳۶۷ در زندان اوین به دار آویخته شد. از جزئیات این حکم اعدام اطلاعی در دست نیست.

به گفته همبندانش، خانم عبدی اوایل مرداد ١٣٦٧ از بند به سلول‌های آسایشگاه برده شد و دیگر به بند بازگردانده نشده است. نام فروزان عبدی در گزارش گزارشگر ویژه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد (۲ نوامبر ۱۹۸۹) توسط رینالدو گالیندوپل، آمده است.

یک تیم فوتبال و دو اعدام

باشگاه فوتبال هما که به هواپیمایی ملی ایران وابسته بود از زمان شاه به عنوان تیمی فرهنگی با بازیکنانی تحصیل‌کرده و سیاسی شناخته می‌شد.

احمد نقوی بازیکن سابق این تیم می‌گوید: "هما تیمی شد که هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب، خار چشمی بود برای فدراسیون و دستگاه و به همین دلیل هم بین مردم محبوب بود. در اردوهای تیم ملی همیشه از تیم های دیگر می‌شنیدیم که می گفتند همه‌ شماها کمونیست هستید. بعد از انقلاب هم که خب این جو خیلی شدید شد."

با آغاز درگیری بین رژیم نوپای اسلامی با مخالفان و به ویژه سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۳۶۰، تعدادی از فوتبالیست‌های این باشگاه نیز دستگیر شدند. از میان دستگیر شدگان می‌توان از حبیب خبیری، مدافع تیم ملی فوتبال و مهشید رزاقی، بازیکن تیم المپیک فوتبال ایران نام برد.

حبیب خبیری مدافع تیم ملی فوتبال ایران در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۹ بود. او ۱۸ بار با پیراهن تیم ملی ایران در به میدان رفته بود و ۲ گل ملی را نیز در کارنامه داشت. او گل پیروزی تیم جوانان ایران در مسابقه فینال قهرمانی جوانان آسیا در سال ۱۹۷۵ را هم به ثمر رسانده بود.

خبیری که یک بار در سال ۱۳۶۰ دستگیر و پس از مدت کوتاهی آزاد شد. او در سال ۱۳۶۲ به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین مجددا دستگیر و یک سال بعد اعدام شد. از دادگاه، اتهامات، مدارک و شواهد، دفاعیات و حکم او اطلاعی در دست نیست.

ایرج مصداقی، فعال سیاسی، راجع به دادگاه حبیب خبیری نوشته است: "مجید قدوسی (ملاجعفر) در آن دوران دادیار اجرای احکام اوین بود و نفوذ زیادی داشت.

از آن‌جایی که خودش فوتبالیست بود و به حبیب خبیری علاقه داشت حکم اعدام وی را معلق نگه ‌داشته بود. به گفته‌ خودش هنگامی که در سفر حج به سر می‌برد حبیب را اعدام کردند. او پس از بازگشت از سفر حج شدیداً از این موضوع ناراحت بود و ادعا می‌کرد عده‌ای مغرض در دادستانی هستند که از موقعیت سواستفاده کرده و پرونده ‌‌حبیب را به جریان انداخته و او را اعدام کرده‌اند. هرچند در اسناد انتشار یافته از سوی سازمان مجاهدین تاریخ اعدام حبیب خبیری ۳۱ خرداد ۱۳۶۳ آمده است، اما تاریخ خاکسپاری وی در بهشت زهرا ۲۴ تیر ۱۳۶۳ ذکر شده است."

مهشید رزاقی، مدافع تیم فوتبال امید ایران و باشگاه هما بین سال‌های ۵۶ تا ۵۸ بود. او ٢٢ آذر ١٣٥٩ به جرم روزنامه‌فروشی ضد دولتی و دادن نام نادرست به "کمیته انقلاب اسلامی" بازداشت و به یک سال زندان محکوم شد. اما با پایان دوره محکومیتش آزاد نشد و مدت ۸ سال تا تابستان ۱۳۶۷ در زندان‌های اوین، قزل‌حصار و گوهردشت زندانی ماند.

مهشید رزاقی در مرداد ١٣٦٧ در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی، در زندان گوهردشت کرج به دار آویخته شد. چند روز بعد برادر او احمد نیز در زندان اوین اعدام شد. مانند دیگر قربانیان کشتار تابستان ۶۷ از جزئیات احکام اعدام این دو برادر اطلاعی در دست نیست.

هوشنگ منتظرالظهور، عضو تیم ملی کشتی ایران

هوشنگ منتظرالظهور، قهرمان کشتی و عضو تیم ملی ایران در المپیک ملبورن از دیگر قربانیان اعدام‌های دهه شصت بود. او که در مســابقـات قهرمانی کشور در یزد، در وزن ۹۰‌کیلوگرم قهرمان شده بود، ۲۴ مرداد ۱۳۶۰ در خانه‌اش در اصفهان دستگیر و ۱۱ مهر ۱۳۶۰ در زندان اصفهان به همراه احمد شاطرزاده، قهرمان کشتی آموزشگاه‌های اصفهان تیرباران شد.

خبر اعدام او، همراه با ٦٥ نفر دیگر در اطلاعیه دفتر روابط عمومی دادستانی انقلاب کل اسلامی در روزنامه جمهوری اسلامی ١٢ مهر ماه ۱۳۶۰ به چاپ رسید.

اما فهرست ورزشکاران مخالف اعدام شده در دوران ۴۲ ساله جمهوری اسلامی به این اسامی ختم نمی‌شود. ورزشکاران دیگری هم بودند که در طی این کشتار‌ها در زندان‌های ایران اعدام شدند.

از این میان می‌توان از نازنین عظیم زاده (جوان‌ترین عضو تیم ملی ژیمناستیک زنان ایران)، علاءالدین عترتی کوشالی (بازیکن ملوان بندر انزلی و پرسپولیس)،‌ شهلا شهدوست (عضو تیم ملی پینگ‌پنگ زنان ایران)، ابراهیم هوشمند (بازیکن تیم فوتبال جوانان راه‌ آهن)، علی شبانی، کشتی‌گیر عضو تیم دیهیم، مهدی زابلی وزنه‌بردار و بسیاری دیگر نام برد.

رادیو فردا: دیوان عالی کشور حکم اعدام هوشمند علی‌پور، زندان سیاسی را نقض کرده است. آقای علی‌پور دی‌ماه سال گذشته توسط دادگاه انقلاب شهر سنندج به اتهام مشارکت در حمله به یک پایگاه نظامی واقع در غرب ایران به اعدام محکوم شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، قرار است رسیدگی مجدد به پرونده این زندانی سیاسی روز ۳۰ شهریور در یکی از شعبات دادگاه انقلاب سنندج انجام شود.

آقای علیپور که ۱۲ مرداد سال ۹۷ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد، علاوه بر حکم اعدام، توسط دادگاه انقلاب سنندج به ۱۶ سال زندان هم محکوم شده بود.

هه‌ژار علیپور، برادر هوشمند علیپور که در توییتی لغو حکم اعدام را تایید کردهَ، پیش از این در گفت‌وگویی با وب‌سایت صدای آمریکا، توضیح داده بود که برادرش «در هیچ عملیاتی حضور نداشته» و «تحت شکنجه، تهدید، و فشار مجبور به اعتراف اجباری شده» است.

فیلم «اعترافات اجباری» این زندانی مرداد سال گذشته توسط صداوسیما پخش شد. سازمان عفو‌ بین‌الملل نیز با اشاره به پخش اعترافات اجباری این زندانی از تلویزیون حکومت ایران، درباره «مجازات اعدام» او هشدار داده بود.

رادیو فردا: حسن یونسی، یکی از وکلای نوید افکاری، روز دوشنبه ۲۴ شهریور از زیر حکم اعدام بودن ۳۰ نفر خبر داد.

آقای یونسی خطاب به منتقدانی که خواهان اطلاع‌رسانی عمومی از وضعیت محکومان به اعدام هستند در توئیتر نوشت: «الان بیش از ۳۰ نفر زیر حکم اعدام هستند. منتظریم ببینیم چه می‌کنند.»

نوید افکاری، کشتی‌گیر ایرانی که در پی اعتراضات مرداد ۹۷ بازداشت شد، به اتهام قتل یک مأمور امنیتی به دو بار به اعدام محکوم شد، اما پس انتشار فایل صوتی او از داخل زندان مبنی بر شکنجه شدن برای اعتراف به قتل، موجی از اعتراض‌ها به حکم او شکل گرفت.

با این حال و درحالی‌که وکلای جدید او در تلاش برای جلب رضایت خانواده مقتول برای نجات جان او بودند، قوه قضائیه حکم اعدام او را بدون اطلاع قبلی و حتی بدون حضور خانواده مقتول اجرا کرد.

به‌گفته بابک پاک‌نیا، وکیل همکار حسن یونسی، آخرین تماس نوید افکاری با خانواده‌اش ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه شب اعدام بوده، اما از اتفاقات پس از این تماس تا چندین ساعت بعد که اعدام شد، اطلاعی در دست نیست.

اعدام نوید افکاری موج بزرگی از اعتراض و خشم را در شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرد و واکنش‌های بین‌المللی گسترده‌ای را نیز موجب شد، اما قوه قضائیه اعلام کرد فشارها تأثیری بر عملکرد این قوه ندارد.

آقای یونسی در پیام توئیتری خود رقم ۳۰ نفر را در ادامه سخن از پرونده متهمان سیاسی نقل کرده اما به جزئیات بیشتری در مورد این پرونده‌ها اشاره نکرده است. در حال حاضر سه معترض آبان ۹۸، امیرحسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی، حکم اعدام دارند که اجرای آن به دلیل موج اعتراضات مجازی با هشتگ «اعدام نکنید» متوقف شد.

در همین باره، بابک پاک‌نیا، وکیل این سه محکوم به اعدام، امروز اعلام کرد که آخرین لایحه دفاعیه خود را به دفتر رئیس دیوان عالی کشور تحویل داده است.

بی بی سی: به گزارش خبرگزاری‌های ایران، حکم اعدام نوید افکاری، کشتی‌گیر ایرانی در زندان عادل آباد شیراز اجرا شده است.

روابط عمومی دادگستری استان فارس بدون ذکر نام نوید افکاری از حکم قصاص "یک متهم به قتل" در زندان عادل آباد شیراز خبر داده است؛ اما خبرگزاری‌های دیگر ایران نام این فرد را نوید افکاری گزارش کرده‌اند.

نوید افکاری سنگری متولد ۱۳۷۲ به قتل کارمند حراست سازمان آب در شیراز متهم بود. او و برادرانش گفته بودند که تحت شکنجه مجبور به اعتراف شده‌اند.

حسن یونسی، وکیل خانواده افکاری هم در توییتر نوشته که صبح امروز به خانواده او اطلاع داده‌اند که فرزندشان اعدام شده است.

مهدی محمودیان، فعال سیاسی و عضو انجمن دفاع از حقوق زندانیان هم نوشت "با برادر نوید افکاری سوارهواپیما شدیم که بریم شیراز،خانواده مقتول قبول کرده بود که برای رضایت برویم و صحبت کنیم. همه امیدوارشده بودیم که رضایت بدهند،یک دقیقه قبل ازحرکت هواپیما زنگ زدند و به برادرش اطلاع دادند که نوید اعدام شده است."

به گفته آقای محمودیان که با خانواده افکاری در ارتباط نزدیک است، وکلا در حال نوشتن لایحه برای درخواست اعاده مجدد بودند و انتظار اجرای حکم را نداشتند: "هم‌زمان با وجود اینکه حکم قصاص ایرادات فراوان داشت از ترس اینکه ناگهان حکم اجرا نشود، با مشورت وکلا تصمیم بر این شد که رضایت خانواده مقتول نیز جلب شود تا دستاویزی برای اعدام نوید وجود نداشته باشد و با رایزنی‌هایی که با خانواده مقتول شد، قرار بر این شد که یکشنبه ۲۳ شهریور به دیدار ایشان برویم که به طور ناگهانی و بدون رعایت قوانین در ماه حرام امروز صبح این حکم ظالمانه که بر اساس اقاریر زیر شکنجه زندانی بود اجرا شد."

آقای افکاری که چهره‌های ورزشی و سیاسی جهان از جمله دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا خواستار توقف حکم اعدامش شده بودند، به همراه دو برادرش در زندان شیراز بود.

CHRI: گروهی از هنرمندان و نویسندگان نام آشنای جهانی با انتشار یک فراخون عمومی به کارزار اینترنتی در اعتراض به تداوم حبس نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر، پیوسته و خواستار آزادی هرچه سریعتر نسرین ستوده از زندان شدند.

اولیویا کولمن، شهره آغداشلو، جی.کی. سیمونز، شیرین نشاط، جولیت استیونسون، نازنین بنیادی، نینا انصاری، آذر نفیسی، سیمون ریکس و ماز جبرانی از جمله هنرمندان و نویسندگانی هستند که با انتشار عکس خود با هشتگ FreeNasrin# همبستگی و اتحاد خود را در دفاع از حقوق نسرین ستوده و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی در ایران اعلام کردند.

این فراخوان از مردم سراسر جهان می‌خواهد تا با پیوستن به این اعتراض آنلاین مردمی و انتشار تصاویرشان با هشتگ FreeNasrin# در حساب‌های کاربری‌ خود، صدای حق‌خواهی نسرین ستوده در سراسر جهان باشند.

اولیویا کولمن، بازیگر زن برنده جایزه اسکار  که به تازگی به عنوان راوی در فیلم مستندی درباره جنبش زنان و زندگی نسرین ستوده  به اسم «نسرین» همکاری داشته است، درباره این کارزار اعتراضی آنلاین گفت: «مفتخرم که اینگونه در کنار نسرین ایستاده‌ام و خواهان آزادی او هستم. نسرین برای رسیدن به عدالت در ایران خطر همه‌چیز را به جان خریده است.»

هادی قائمی مدیر کمپین حقوق بشر در ایران با تاکید بر ضرورت پیوستن به این کارزار اعتراضی گفته است: «نسرین ستوده آزادی خود را فدای دفاع از حقوق دیگران کرده است و سال‌هاست که محروم از زندگی در کنار همسر و دو فرزند خود است. همه ما باید متحد شویم و خواستار آزادی نسرین ستوده از زندان شویم.»

نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر محبوس در زندان اوین تهران، در حال گذراندن دوران محکومیت ۳۸ ساله خود است. این وکیل حقوق بشر از چهار هفته قبل دست به اعتصاب غذا در زندان زد. اقدامی که در جهت شنیده شدن صدای زندانیان سیاسی در ایران و جلب توجه مقامات قضایی به شرایط ناعادلانه محبوسانی است که به ناحق پشت میله‌های زندان گرفتار شدند.

زندانیانی که با شروع همه‌گیری کرونا در ایران در نبود شرایط مناسب بهداشتی زندان‌ها به طور جدی در معرض خطر ابتلا به ویروس کرونا نیز قرار دارند.

با اینکه تنها بخشی از زندانیان سیاسی در ایران آزمایش کرونا داده‌اند اما ابتلای تعدادی از زندانیان سیاسی به ویروس کرونا محرز شده است و با این حال تقریباً هیچ کدام از مبتلایان مراقبت‌های پزشکی مناسب را دریافت نکرده‌اند.

بهار امسال و پس از شدت گرفتن شیوع ویروس کرونا در ایران، مقامات قوه قضاییه جمهوری اسلامی برای جلوگیری از بحران همه‌گیری در زندان‌ها، تصمیم به آزاد کردن و یا اعطای مرخصی به جمعی زیادی از زندانیان کشور گرفتند. در این میان تنها عده قلیلی از زندانیان سیاسی در میان محبوسانی بودند که شیوع کرونا آنها را به آزادی و یا مرخصی فرستاد.

براساس حکم مقامات قضایی در ایران، نسرین ستوده پس از گذراندن ۱۲ سال از حکم ۳۸ سال حبس خود به صورت «مشروط» آزاد خواهد شد. این حکم ۱۲ سال حبس به اتهام «تشویق فساد و فحشا و فراهم آوردن موجبات آن» علیه نسرین ستوده صادر شده است.

اخیرا «انجمن قضات آلمان»، بزرگترین انجمن قضات و دادستان‌های آلمان، جایزه حقوق بشر خود را به نسرین ستوده اهدا کرد و این وکیل حقوق بشر را نمادی از جنبش حقوق مدنی در ایران خواند.

ستوده همچنین در سال ۲۰۱۲ جایزه معتبر «ساخاروف» را از اتحادیه اروپا به دلیل فعالیت‌هایش در حقوق بشری دریافت کرد.

مشارکت هرچه بیشتر شهروندان سراسر دنیا در این کارزار اعتراضی آنلاین برای تسریع در آزادی نسرین ستوده و اعتراض به وضعیت زندانیان سیاسی در ایران، باعث می شود که شهروندان دیگر کشورهای دنیا از نمایندگان منتخب خود درخواست کنند تا در مجامع بین‌المللی از مقامات جمهوری اسلامی ایران درباره وضعیت نسرین ستوده و دیگر زندانیان سیاسی توضیح بخواهند و خواستار آزادی این وکیل حقوق بشر و سایر زندانیان سیاسی شوند.