بمناسبتِ هفتهِ هوای پاک، ٦٠٠٠ قلیان [٢] در شهرِ اهواز به آتش کشیده شد [١٧]!  این مراسمِ تولیدکنندهِ موادِ آلایندهِ هوا در شهری انجام گرفت که در چند سالِ اخیر بشدت با بحرانِ آلودگی هوا مواجه بوده است [١٤]!
 

سوزاندنِ بی‌رویهِ اجسامِ طبیعی و غیرِ‌طبیعی در هوای آزاد باعثِ آلودگی هوای آزاد می‌شود، مخصوصاً سوزاندنِ لوله‌های پلاستیکی قلیان [٤]، رنگ‌ و نوارهای تزئینی [٨]، و کاغذ و مقوا [١٥] [١٩].  دودِ حاصل از مشعل‌های گاز [منبع] به مراتب بیشتر و مضر‌تر از دودِ تنباکو، که یک گیاه است، می‌باشد.  هر ساله میلیون‌ها مترِ مکعب گازهای نفتی در خوزستان و خلیجِ فارس می‌سوزد [منبع ] و یک آدمِ با لیاقت پیدا نمی‌شود که جلوی آنرا بگیرد، ولی برای تخریب اموالِ تاریخی لودر فراوان یافت می‌شود [منبع ][منبع ].

      
بعضی از این قلیان‌ها ممکن است عتیقه باشند. دو عدد از آنها [٥] تصویرِ ناصرالدین شاه قاجار را بر روی شیشهِ آبِ قلیان دارند  و احتمال می‌رود آنها از کارهای صنایعِ دستی‌ باشند.  در میان این ٦٠٠٠ قلیانِ سوخته شده، آیا قلیانِ عتیقه و با ارزشی وجود نداشته است؟  کسی دیگر نمی‌تواند جوابِ این سئوال را بدهد.
 

در دورانِ جمهوری اسلامی ایران، تخریب اموالِ ملی، چه هوا و چه آثارِ تاریخی، امری عادی بوده است.  اموال باستانی تخریب می‌شوند و دلیلِ آنرا «توهمِ یافتنِ گنج» می‌نامند، و با منجر شدنِ به آلودگی هوا توهم می‌کنند که به گنجِ پاکی هوا دست می‌‌یابند!
 

نقشِ برجستهِ زنِ ایران باستان با پُتک تخریب شد [منبع].
تخریبِ حمامِ سنگی در روستای نهضت‌آباد در کرمان [منبع].
تخریبِ گرزِ بهرامِ دوم [منبع].
تخریب کلیسای کرمان با بیش از هزار سال قدمت [منبع].
و صدها نمونهِ دیگر.

حماقت هم حد و حسابی دارد، ولی حداقل بنظر می‌رسد این دو نفر عمقِ فاجعه را درک می‌کنند‌ [١٢]