to news, my
 
جنگ سوریه در عراق / پ. مهرکوهی
 
- خبر و تفسیر-
 
داده ها نشان از آن دارد که سرانجام پای دولت سوریه هم به جنگ ِ عراق کشیده شد. تاکنون شماری از خبرگزاری های غربی گزارش داده اند که در روز سه شنبه 24 ژوئن چند فروند هواپیمای ناشناس به بمباران مواضع داعش در عراق پرداخته اند. تله ویزون دولتی ی عراق هم تازش به مواضع داعش را به هواپیماهای نیروی ی دریایی ی آمریکا نسبت داده است. ولی رسانه های وابسته به دولت عربستان سعودی، کشوری که بزرگترین پشتیبان مالی و معنوی ی داعش است، ادعا کرده اند که آن بمباران را نیروی ی هوایی ی سوریه انجام داده است. "ا. بی. سی نیوز" هم از گفته ی یک مقام آمریکایی آورده است که دولت آمریکا به خوبی آگاه است یک فروند جنگنده - بمب افکن سوری  مواضعی را در بخش غربی ی استان ِ "ال انبار" هدف گرفته است. گزارش "سی. ان. ان" از کشته شدن 57 تن و زخمی گردیدن بیش از 120 تن خبر می دهد که بسیار بیش از آمار دیگر خبرگزاری ها است. در این میان خبرگزاری ی ترکیه ای ی "انادولو" ادعا کرده آن یورش هوایی به یک بازار محلی انجام گرفته بوده است و بیست تن کشته و  بیش از بیست و پنج  تن زخمی از مردم عادی به جای گذاشته است. هیچ منبع دیگری ادعای "انادولو" در باره ی بمباران یک بازار محلی چندان را تأیید نکرده است. حمله ی هوایی چندین پمپ بنزین را در نزدیکی ی  یک بازار هدف گرفته بوده است. شیوه ی خبررسانی ی رسانه های ترکیه در باره ی جنگ خانه گی در عراق بسان شیوه ی خبررسانی "فوکس نیوز" و "سی. ان. ان" از آن رویدادها بی طرفانه نیست. 
در جریان جنگ های سوریه، دولت ترکیه به پیروی از کشورهای غربی و عربی به پشتیبانی از شورشیان سوری پرداخت و رفتارهای ددمنشانه ی شورشیان سوریه در جریان جنگ خانه گی ی سوریه،  سربریدن ها و پاره کردن سینه ی سرباز کشته شده ی سوری و خوردن قلب او در برابر دوربین ها، نتوانست دولت ترکیه را به بازنگری ی سیاست های خود در سوریه وادار سازد. جنگ خانگی ی سوریه به باور سیاستمداران ترکیه ای یک فرصت زرین برای ترکیه بود تا بتواند وارد ِ جهان عرب شود. اگر چه سیاست دولت آنکارا در سوریه با شکست روبرو شد و گویا اکنون ترکیه از جمهوری ی اسلامی ی ایران خواسته است که میان آن کشور و سوریه میانجی گری کند، ولی درس های سوریه نتوانسته ترکیه را از رفتن همان راه در عراق باز دارد.
 
آنچه در عراق انجام می گیرد یک جنایت جنگی ی کامل است و سکوت جهان غرب، که در پدید آوردن ِ آن دوزخ بزرگترین سهم را داشته، اندیشه و پرسش برانگیز است. آقای جرج بوش در تازه ترین کتابی که نوشته است، درباره ی رویدادهای عراق به گونه ای سخن گفته که نشانی از واقعگرایی در آن نیست و سراپا گریزی است از آنچه که تا کنون به کشته شدن ده ها هزار تن انجامیده است. او ادعا می کند: "با همه ی دشواری هایی که پس از یورش به عراق پیش آمد، امروزه آمریکا با از میان برداشتن آن دیکتاتور ِ آدم کش که به دنبال جنگ ابرارهای کشتار همگانی بود و در قلب خاورمیانه از ترور پشتیبانی می کرد، دارای امنیتِ بیشتری است. منطقه ی خاورمیانه با یک حکومت مردمسالار تازه روییده رو به رو است که نمونه ی خوبی برای دیگران خواهد بود تا آن راه را دنبال گیرند. امروزه مردم عراق با دولتی پاسخگو سر و کار دارند نه دولتی که آن ها را شکنجه گر". واقعیت های امروز عراق وارونه ی همه ادعاهای آقای دبلیو بوش را به نمایش می گذارد که در کتاب "نقطه ی تصمیم گیری" به سال 2010 آورده است.
 
مسأله این جاست که داعش خود در صفحه های توئیتری و تارنماهایش عکس هایی را به نمایش گذاشته که نشانه ی آشکار جنایت جنگی است و یک نگاه گذرا به آن عکس ها دل هر آدمی را از آن همه ددمنشی به درد می آورد. بر سر و سینه ی یک جوان سرباز نشستن و سر او را بریدن تنها از آنانی بر می آید که جنون خونریزی دارند. جامعه ی جهانی چه گونه می تواند از کنار آنچه امروزه در عراق می گذرد به آسانی بگذرد؟ این خویشکاری ی رسانه های آزاد است که در این شرایط در برابر سکوت دولت ها واکنش نشان دهند. هرگاه هر انسانی در هر گوشه ی جهان به شوند ِ باورهای دینی، سیاسی، اجتماعی و طبقاتی ی خود بر زمین می افتد، انسانیت لگدمال شده است. این خویشکاری ی جامعه ی جهانی است که خواستار دادگاهی شدن دستور دهنده گان ِ پشت ِ پرده ی جنایت های داعش شوند.
جنگ در عراق شاید پای حکومت آقای بشار اسد را به آن کشانیده باشد، ولی اشتباه خواهد بود اگر به پیروی از رسانه های غربی ی هوادار سرسخت اسراییل فریفته ی وارونه سازی ی واقعیت ها شد. سر برآوردن داعش فرآورد در قدرت بودن حکومت هایی از گونه ی حکومت خاندان اسد در سوریه نیست، که حکومت سوریه خود محصول آن اسلام گرایی ی است که سرانجام به برآمدن داعش انجامیده است. 
 
پ. مهرکوهی 
Thursday, June 26, 2014