ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺩﻭﺭﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺳﺮﺩﺭ ﻭ ﻛﺘﻴﺒﻪ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍﻱ ﺍﺻﻠﻲ ﻭﺭﻭﺩﻱﻫﺎی منازل ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺍﻋﻴﺎﻥ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺳﺮﺩﺭ ﻣﺠﻠﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺩﺭﻫﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻛﺘﻴﺒﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ.
ﻛﺘﻴﺒﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﻌﻤﺎﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭ ﻗﺪﺍﺳﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺁﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﺘﻴﺒﻪﺍﻱ ﺯﻳﺒﺎ، ﺩﻟﻨﺸﻴﻦ ﻭ ﺟﺬﺍﺏ ﺧﻠﻖ ﻛﻨﻨﺪ تا ﻫﺮ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩﺍﻱ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗأﺛﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﻬﻠﻮﻱ ﺍﻭﻝ ﺑﺎ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﺳﺒﻚ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻭ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻦ ﺣﺲ ﻣﻠﻲﮔﺮﺍﻳﺎﻧﻪ، ﻧﻤﺎﺩﻫﺎ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺑﺮ ﺳﺮﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﻴﺮﻱ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻏﺮﺑﻲ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﻬﻠﻮﻱ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩ، ﺗﺰﻳﻴﻨﺎﺕ ﻧﻤﺎﻱ ﻭﺭﻭﺩﻱﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻲ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺟﺎﻱ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﻨﮓﻫﺎﻱ ﺗﺰﻳﻴﻨﻲ، ﺳﻴﻤﺎﻥ، ﻣﻮﺍﺩ ﻭ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺟﺪﻳﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻋﺎﻣﻞ ﺣﺬﻑ ﺗﺰﻳﻴﻨﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺳﺒﺐ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﻛﺘﻴﺒﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﻭﺭﻭﺩﻱﻫﺎﻱ ﻣﻨﺎﺯﻝ شد.
منبع: آرشیو تصاویرِ گوگِل
نمایش گالری در اندازه بزرگ
بسیار زیبا. ممنون!
عالی بود. مرسی.
سپاس حضرت والا
Many thanks, Shazde RedWine!
This is an excellent reminder of how our people have always valued art and architecture, even at small scales and for their own humble abodes.
God bless Iran.