اینجانب John Doe ساکن ایالت Florida در آمریکا یکی از ۹۷،۴۸۸ نفری بودم که در سال ۲۰۰۰ به Green Party رای دادم با اینکه می دانستم احتمال برنده شدن این حزب نزدیک به صفر است. رفتار اعتراضی ما باعث شد که AL Gore کاندید Democratic Party انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را به George Bush ببازد. اگر فقط ۵۳۷ نفر از دسته Green Party رای خود را به این صورت دور نریخته بودند و Democrat رای داده بودند حمله به عراق و افغانستان انجام نمی گرفت و نتیجتاً تعداد بی شماری جوان آمریکایی و انسان بی گناه عراقی و افغانستانی به قتل نمی رسیدند و یا شکنجه نمی شدند و Patriot Act ایجاد نمی شد تا قانون اساسی مملکت را لگدمال کند.
حالا چرا رای اعتراضی دادم، که در حقیقت تحریم انتخابات است؟ به این دلیل که از دیدگاه من Democrats و Republicans دو طرف یک سکه هستند زیرا که هردو در خدمت سرمایه داری غیر مسئول هستند که نه به منافع ملی و نه حفاظت محیط زیست توجهی دارند. یکی عهد دروغین به چلو مرغ می دهد و نان خشکی نسیب نمی شود. دیگری هر فرد ساده لوح را را فریب می دهد که قرعه ثروت حتما به نام او خواهد افتاد. هنوز هم بر همین باورم. ولی دیدیم که با این حال یک طرف سکه شیر است ، طرف دیگر خط، و سرنوشت بسیاری به این بستگی داشت که سکه شیر بیافتد یا خط. مثلا شیر یعنی میهمانان و میزبانان یک عروسی در افغانستان با حمله drone قتل عام شوند و خط یعنی عروس و داماد و سایر خانواده به زندگی خود ادامه دهند.
از این تجربه تلخ در آمریکا عبرت می گیریم که گاه تاریخ میان بد و بدتر فرقی اساسی ایجاد می کند و فقط زمانی که قحطی آغاز شد پشیمان می شویم که چرا نان خشک را پس زدیم و بیهوده رای خود را در انتظار چلو مرغ به دور ریختیم.
هرگونه تلاشی در القا تشبیه، و ترسیم وجه تسمیه بین اوضاع و حکومت فعلی ایران، و شرایط سیاسی آمریکا(که یک سینهسخن در مدحوذمش داریم) را، برخلاف مصلحت ملی دانسته، آن را قویاّ محکوم میکنیم. هموطن، فریب سراب انتصخابات بیت رهبری را نخور. به زبان عامیانه: همه اینا از حجتیشون بگیر تا اون حوزویشون، کلهشون توی یه آخوره..واسه من و تو چیزی ازش در نمیاد. هموطن بپا خیز. گول استعاره و ایمأ و اشاره کسی رو نخور.
ايرادهاى ثانويه فراوانى به اين استدلال وجود دارد كه از آنها مى گذرم و به همين بسنده مى كنم كه سيستم انتخاباتى در دموكراسى ها (شمارش آرا) با نظام هاى ديكتاتورى (عدم شمارش آرا ولى تظاهر به آن) زمين تا آسمان تفاوت دارد. با نتيجه گيرى شما اينطور استنباط مى شود كه شما نتيجه انتخابات سال ٨٨ را پذيرفته ايد.
argument خوبی، ولی مساله این هست که اگر همیشه بخوایم بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کنیم چون اون نفر سوم شانسی واقعی نداره، با ندادن رای مون در حقیقت ضعیف ترش کردیم و اجازه grow کردن بهش ندادیم.
بعضی وقتا، یه چیزهای باید انقدر گوه مالی بشه که دیگه بوش قابل تحمل نباشه، این دوست زندانی در عکس بالا بزودی اینرو خواهد فهمید. اون موقع دیگه نه به بوشها یا گورهای ایرانی یا آمریکای رای خواهیم داد.
مهرداد
Rational ignorance!
http://en.wikipedia.org/wiki/Rational_ignorance
AriSiletz عزیز، مجبورم که رک باشم.
امان از تمثیل. بابای این ملت رو همین تمثیل سوزوند. این ترفند به مغز پره-لوژیک بسیار خوش میاید. به همین دلیل آخوندها از قدیم الایام سر منبر از آن استفاده میکردند. از بین دو مطلب که هیچ ربطی هم به هم ندارند یکی را فرضاً درست میگیرند و سپس با استفاده از یک تشبیه ظاهری دومی را هم به عنوان راست و درست به خورد خلایق میدهند. محسن قرائتی فوق دکتر مهندس در این مغلطه بود.
شامورتی بازیهای ِ این حکومت به بحران سازی محدود نیست. این معرکه گیران هر چند سال یک بار مضحکه ای به اسم ِ انتخابات راه میاندازند تا مشروعیت ِ خود را به جهانیان یادآوری کنند. به در میزنند تا به گوش ِ دیوار برسد. «اروپا بشنو که اگر جمهوری اسلامی حقوق بشر را زیر پا میگذارد ولی به مردمش حق رأی میدهد!»
۳۵ سال است که جمهوری اسلامی زیرکانه سناریوی ِ «انتخاب بد یا بدتر» را به خط ِ خوش و بدون ایجاد ظن به مردم ایران فروخته. جمعی از ایرانیان رأی میدهند تا پاسپورت ِ آخرت را به مهری دیگر مزین کنند. بقیه جماعت ایرانی هم که کرخت و بیاختیار شده ساده دلانه به خود دلخوشی میدهد که اگر رأی بدهم پس حتماً وجود دارم. چه ما رأی بدهیم و چه رأی ندهیم جمهوری اسلامی آنچه را که بخواهد از صندوق در میاورد. این طایفه هر چهار سال یک بار دور هم جمع میشوند تا سهام را بین خودشان تقسیم کنند. تازه بدوران رسیده ها می آیند تا در رکاب ِ لاشخوران کهنه کار سلاخی تمرین کنند. مردم ایران میتوانند از دور این آش نذری را بو کنند؛ اما نه درخرید نخود و لوبیا برای این دیگ نقشی دارند و نه قرار است ازاین طعام کاسه آشی به مردم برسد.
جناب amineshati به شرط اینکه ملت شمارش آرا را زیر سوال برند و واکنش نشان دهند، حتی انتخابات تظاهری هم پیشرفت سیاسی مملکت را قدم به قدم یاری می دهد. شمارش تقلبی رای در سال ۸۸ منجر به سازمان دهی چند فرقه پر جمعیت مخالفین درون مرزی شد.
جناب Bavafa1 مشکل اینجاست که در آمریکا .parliamentary system نداریم تا اقلیت های سیاسی بتوانند به نسبت قدرت خویش در تصمیم گیری سهم داشته باشند. به این دلیل اقلیت ها ناچارند در معامله با احزاب اصلی از روش های دیگری استفاده کنند (مثلاً با کمک مالی به نزدیک ترین کاندید از نظر فکری). لطمه زدن به آرا یک حزبِ "بد" به منفعت خزبِ "بد تر" اعلام جنگ محصوب می شود و واکنش منفی برای پیشبرد آرمان های آن اقلیت خواهد داشت.
trawetsdor گرامی، انتخابات را رژیم راه نمی اندازد بلکه حقی است که در انقلاب به دست آوردیم و رژیم جرات ندارد به اجرا نگذارد. تنها چاره قدرتمندان اینست که در آن تقلب کنند. و همانطور که مشاهده کردیم تقلب درانتخابات برای رژیم کم هزینه نیست. به این دلیل ملت باید انتخابات را بهر نحو زنده نگه دارند تا یا دیگر تقلب نشود یا هزینه تقلب کمر رژیم را بشکند.
AriSiletz،
در قانون اساسی فکسنی جمهوری اسلامی باید جرم ظرف مدت کوتاه به صورت کتبی به اطلاع مجرم برسد، مجرم حق وکیل دارد، استراق سمع هم ممنوع است، ..... کدام یک از از این اصول بطور مستمر و جدی در ایران در این ۳۵ سال تداوم داشته است؟ حالا دیگر منت جمهوری اسلامی هم روی سرمان است که صندوق رای میگذارد. کی جمهوری اسلامی حق مردم را رعایت کرده؟ به گفته شما "[انتخابات]حقی است که در انقلاب به دست آوردیم و رژیم جرات ندارد به اجرا نگذارد". ولی جرات دارد هر چه دلش میخواهد از کلاه شعبده باز درآورد.
آنچنان از تحمل هزینه توسط رژیم صحبت میشود انگار جمهوری اسلامی بیل میزنه و مردم ایران را نون میدهه. سر چاه نفت توی حلقشان است و ناخن بچه مردم را هم در کهریزک کشیدند. کدام هزینه، برای که، و از جیب چه کسی؟ اگر هم به چهره بین المللی رژیم ملایان اشاره میکنید که در این چهار سال بیش از هر وقت دیگر اراذل گری خودشان را به رخ دنیا کشدیده اند و مملکت مان را بی آبروتر از همیشه کرده اند.