این قصه ی ناقص سر تکمیل ندارد
بشکُفت دلُم دست کم از نیل ندارد
ندارد
ندارد
ندارد
از دست دلُم رفتی و این دل تو نباشی
عیسی ـست که در دست خود انجیل ندارد
ندارد
ندارد
ندارد
دو صد روز از مُنِ دل داده دوره
دو بار یادُم نیفتاد
نمیدونُم چطور از یاد رفتُم
که یار یادُم نیفتاد
دو صد روز هر شو از خوابش پریدُم
خدا میدونه روز خوش ندیدُم
دلُم چاک چاک یار بی وفا شد
خدا میدونه از یار چی کشیدُم
نه ایمون داره نه دل داره نه دین داره یارُم
سه تا چیزی که مو از بخت بد هر سه شو دارُم
نه عشق حالیشه نه لیلا و مجنون دوست داره
ولُم کرده میون غصه های بیشمارُم
نه ایمون داره نه دل داره نه دین داره یارُم
سه تا چیزی که مو از بخت بد هر سه شو دارُم
نه عشق حالیشه نه لیلا و مجنون دوست داره
ولُم کرده میون غصه های بیشمارُم
شکایت میبَرُم از دل به دلدار
که دست از حال داغون مو بردار
شکوندُم توبه ی دیرینه هر بار
به چشمون خودُم رفت دود این کار
نه ایمون داره نه دل داره نه دین داره یارُم
سه تا چیزی که مو از بخت بد هر سه شو دارُم
نه عشق حالیشه نه لیلا و مجنون دوست داره
ولُم کرده میون غُصه های بیشمارُم
نه ایمون داره نه دل داره نه دین داره یارُم
سه تا چیزی که مو از بخت بد هر سه شو دارُم
نه عشق حالیشه نه لیلا و مجنون دوست داره
ولُم کرده میون غُصه های بیشمارُم