توحش و ایجاد نفرت به بهانه سکس و تجاوز جنسی شگردی قدیمی و نخ نماست. مرکز حاميان حقوق بشر، حميد مافی گزارش میدهد:

درگیری ساکنان روستای نظام آباد قزوین با مهاجران افغانستانی ساکن در اين روستا در تاریخ ۱۸ فروردین ۹۳(حدود سه ماه پيش) اتفاق افتاد.

یکی از ساکنان بومی میگوید:

درگيری بعد از اين شروع شد که در روستا شایعه تجاوز به يک دختر کم‎توان ذهنی از سوی يک مرد افغانستانی پيچيد. مردم هم به تلافی و خودسرانه به خانه افغانستانی‏ها حمله کردند. اموالشان را تخريب کردند، از خانه‎هايشان بيرونشان کردند. پليس هم شاهد بود.

"حافظ" یکی از مهاجران افغانستانی که هنوز در نظام آباد زندگی میکند، به مرکز حامیان حقوق بشر گفته:  "نزدیک غروب آفتاب در میدان وسط روستا جوانها جمع شده بودند و هر افغانستانی که رد میشد را کتک میزدند. بعد از غروب آفتاب هم به خانه افغان‏ ها حمله کردند. در خانه‏ هایی که کسی نبود وسایل را بردند... در چند روز اول بچه ها را در مدرسه اذيت کردند. بچه های بومی، افغان‏ها را کتک زدند. برای همين معلم‏ها گفتند که بيايد بچه‎هايتان را ببريد...."

بدینوسیله به بار نشستن سیاست ۳۵ سالۀ تزریق توحش به جامعه از سوی فاشیست های "اصلاح طلب" و غیرۀ ایرانی کُش و ایران ویران کُن را به عموم فاشیست ها، عقبۀ آنان در اقصی نقاط جهان خصوصاً شیفته جات "اصلاح " فاشیسم دست مریزاد گفته میشود.

به شهادت تاریخ، فاشیسم نتنها اصلاح پذیر نیست، تا براندازی نشود به فروپاشی همۀ تار و پودهای انسانی جامعه ادامه میدهد. ننگ فاشیسم  و ایندست توحش و دیگر ستیزی با فرهنگ و تاریخ ایران خوانایی ندارد، برازندۀ ایرانیان نیست.

 آهای ساکنان نظام آباد که در این توحش شرکت داشته اید، اگر ریگی به کفش نداشتید،  سراغ پرونده سردار باقر افشار و همدستانش میرفتید. 

دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.

"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"

تبریک

پ.ن. به اینجا هم سرکی بکشید.