لطفا دسته بندی که ارتباط نزدیکتری با نظر شما در مورد این مطلب دارد را انتخاب نمایید. ما آن را بررسی نموده و تصمیم گیری خواهیم نمود. ضمنا از این قابلیت سوء استفاده ننمایید. از آن در مواردی استفاده نمایید که نگرانی شدیدی در مورد محتوای یک مطلب دارید.
آیا این مطلب متعلق به شماست؟
والا، چی بگم، اینقدر تاریخ بهائیت رو نمیدونم که بخوام نظر بدم از چه موقع بهشون ظلم شده ولی بدون شک، در دوران جمهوری اسلامی، راستش ظلم نمی‌شه گفت، جنایت می‌شه به این ملت بیگناه. در دوران شاه هم مطمئنم که ظلم میشد، همسایه ما بهائی بود، یکی از بهترین و مؤدب‌ترین همسایه، ولی خیلی بهشون بد میگفتند. البته باید بگم که بدی از طرف مردم بی آگاه بود نه دولت، که این فرق بزرگی است بین زمان شاه و حالا است.
مهرداد
مردم ایران خیلی هم آگاه بودند ولی ترجیح میدادند که نباشند. ایرانیها از ترس اینکه مبادا با اقرار به انسانیت ِ بهاییان به جهنم بروند میگفتند بهایی در ظاهر راستگو و در باطن فاسد و خرابکار است. یکی نمیپرسید اگر آدمی یا جمعیتی ۱۲ ساعت در روز حتی برای تظاهر در جمع کار خوب بکند در ۱۲ ساعت باقیمانده از شبانه روز که صرف خواب و خوراک و استراحت میشود چقدر میتواند فسق و فجور کند.
... و البته به فهرست اِضافه شوند: صوفیان (تمامِ خانواده و ریشه‌ها و سبک ها) ، مندائیان، طرفدارانِ آئین مانوی، یهودیان و ...
یا حّق.
و زنان
فراموش نباید کرد که ظلم و جور بر هموطنان بهائی، سنی و بقیه اقلیت‌های مذهبی، اقلیت‌های ملی و زنان، در دوره این جمهوری جنایتکاران اسلامی، به عودی بی سابقه در تاریخ اخیر ایران رسیده است. شکی نیست که این ظلم و جور تا سرنگونی کامل این نظام منفور و جنایت کار اسلامی و برقراری یک حکومت مردمی مبنا بر عدل اجتماعی، ادامه خواهد داشت
همچنین فراموش ننمائیم که ظلمی که بر بهائیان رفته از شمع آجین نمودن و پتک کوبیدن به سر بابیان اولیه تا تیرباران آنها در زمان جمهوری شیطانی همواره از سوی آخوندها بوده و دولت و مردم تنها ابزار آن بوده اند. نه این که بخواهم مسئولیت ظلم و حماقت را از دوش مردم و دولت بردارم اما باید دید که کرم از کجاست. تا بوده و نبوده، کرم از آخوند و بچه آخوند بوده.
I WONDER WHY
جنایت و ظلم علیه بهاییان از امیر کبیر شروع شد.
تمام نهضت های فکری ایرانیان را با وحشتناکترین ظلم ها از بین بردند؛ مگر حلاج را چهار تکه نکردند؟ قبل از تازيان هم مانى و مزدك - همانطور كه شراب سرخ در بالا گفت.
قدرناشناسی و نمک نشناسی, ناصحیح و نارواست... در دوران زنده یاد آریامهر, دربار, دولت, ساواک, موسسات آموزش عالی, مطبوعات و صداوسیما در خدمت شبانه روزی دوستان بهایی مسلک ما بودند... اون خدا بیامرز حتی در نظر داشت که ساختار بازار را که بصورت سنتی با روحانیت شیعه در ارتباط تنگاتنگ بود, از هم پاشیده و ان را دو دستی تقدیم یهودی های نازنین و بهایی های شریف بکند... قدرناشناسی و نمک ناشناسی, ناصحیح و نارواست... اینکه تندروی های خود شما دوستان شریف, عواقب تاریخی معاصر را فراهم آورد, بایستی توسط خود شما نازنین ها مورد بازبینی و موشکافی تحلیلی قرار بگیرد... یادتان باشد که در برهه خاصی از حکومت پهلوی دوم, شما دوستان فرهیخته, تمامی امکانات سیاسی, اجتماعی و اقتصادی را در ید اختیار خود داشتید؛ حال اگر لیاقت ان را نداشتید که با بکارگیری بینش سیاسی و اجتماعی, ان موقعیت را تثبیت کنید خودتان مقصرید.
بخاطر تاخیر ۳ساله در نگارش نظر, پوزش میخواهم:)
«قدرناشناسی و نمک نشناسی, ناصحیح و نارواست»
خر خودتی اگه یک جو انسانیت داشتی و آنرا درک میکردی این اراجیف دروغ را نمینوشتی.