این روز ها معیار پدیرش هر مطلبی دریافت لایک های بیشتر در شبکه های اجتماعی و یا قرار گرفتن در ترند های بالای موتورهای جستجوست.
زمستان امسال مصادف است با شصت امین سالگرد درگذشت معصومه عزیزی بروجردی معروف به مهوش خواننده و رقاص کاباره های تهران بین سالهای 1324 تا 1339 است. متولد زمستان 1299 بروجرد و کشته شده در تصادف اتومبیل در 26 دیماه سال 1339 در چهار راه باستان تهران که مدتها به نام چهارراه مهوش کش خوانده میشد.
هنوز بعد از60 سال این خواننده به قدری پر طرفدار است که سنگ قبرش مرتب توسط آنها عوض شده و همیشه گل های تازه بر روی آن در گورستان ابن بابویه قرار داده میشود. به زبان امروزی ها هنوز لایک میگیرد با وجود اینکه چند نسل عوض شده. انقلابی در ایران روی داد.
رکورد شرکت در مراسم تدفین ایران درمرگ وی شکسته شد. فروردین سال بعد یعنی 1340 همشهری اش آیت الله بروجردی که محبوبیت فوق العاده داشت تعداد شرکت کنندگان در مراسم تدفین اش نتوانست رکورد مهوش را بشکند. این عکس تا حدودی سلیقه خانم های محبوب دهه های 1950 تا 1970 مردان ایرانی را نشان میدهد.
ایشون درهمون سالها کتابی هم منتشر کرده اند به نام " راز کامیابی جنسی" نسخه pdf آن به حجم 1.8 مگا بایت در اینترنت قابل دوانلوده در لینک زیر نگاهی انداخته به زندگی و فعالیت های هنری مهوش
https://www.youtube.com/watch?v=tDxt5X2I0to&feature=youtu.be
بیخود کردند سنگِ قبرَش را عوض میکنند، طبقِ قانونِ ایران و حتی در تمامِ دنیا سنگِ قبر هر شخص ــــ با ارزش بوده و فقط می بایست تعمیر شود ــــ آن هم با اجازه مسوولین و کارشناسان.
از بس که آمدند سرِ خود فضولی کرده و این کارها را کردند ـــ این قبرستانِ قدیمی را از میان برده و طبقِ اخبارِ خودِ فاشیستهای اسلامی (خبر را در گِوگل با این عنوان جستجو کنید: چرا قَبرها در گورستان ابن بابویه حرکت میکنند؟) ـــ منظرهی اصیل ابن بابویه از بین رفته است.
دلقک بازی همیشگی ایرانی، جایی که سررشته ندارند ـ دخالت میکنند، راست میگویند و آیا اگر دلِشان سوخته همه سنگها را عوض کنند، یا بروند نجف و کربلا ــــ ببینند چه افرادِ سرشناسی آنجا آرامیده و هیچ کس به فکرِ سنگِ قبرِ آن والا مَقامان نیست، این مهوش هم چون آدمِ معروفی بوده و حالا در ایرانِ خراب شده ـ آلا مُد است به نحوی خودت را به اینجور افراد بچسبانی ــــ اینها این چنین میکنند، وگرنه چرا کسی ــــ هیچ غلطی در قبرستان ظهیرالدوله نمیکند؟! آرامِستان ظهیرالدوله که از هر جهت و بابت ارزشِ تاریخی آن بیشتر و روحانی تر است.
محضِ رضای خدا هیچ چیزی در ایرانِ امروزی دلِ آدم را خوش نمی کند.
شراب سرخ عزیز. ممنون از کامنت
اگر به متن بالا توجه بفرمایید عرض کردم سنگ قبر ایشون توسط طرفدارانشون وقتی مستعمل میشه و بر اثر تابش آفتاب و برف و باران می شکند تعویض میشود. خود متصدیان گورستان این کار را نمیکنند. در ایران فقط اقربای متوفیان سنگ قبر های مستعمل و شکسته را تعویض میکنند. اگر خاطرتون باشه گورستان ابن بابویه درخت ندارد تا بر سر قبور سایه افکنده و از استهلاک آنها جلوگیری کند.
فقط محض اطلاع شما عرض کنم قبور استوار بابائی و لشگری که در21 فروردین سال 1344 جان محمد رضا را در ترور کاخ مرمر نجات دادند و خودشون هم کشته شدند همون نزدیکی ها باقی مونده.
سیروس جان، قربانت گردم عزیز جانِ برادر، بنده کاملا از اوضاع و اخبارِ آنجا با خبر بوده و قضایا را جویا هستم.
این پدرسوختهها آمدند جهت توسعه آرامگاه شیخ صدوق ـ سنگ قبرهای تاریخی را تخریب کردند.
دقت بفرمایید که افرادِ دیگر نیز آنجا هستند، مثل: دهخدا (احتیاج به تعمیر دارد)، میرزاده عشقی (تعمیر و وارسی مجدد)، محمدحسین فروغی (سنگِ قبرِ ایشان را خراب کردند، احمقها به این حساب که ایشان ماسون هستند) (احتیاج به تعمیر دارد)، عمه خانم پدری بنده ــــ اشرفالملوک خانم فخرالدوله (روحشان شاد) (اصلِ کار باید به همراه کارشناس تعمیر و سنگِ دیگر اضافه شوند) و...
اگر ما ایرانیان دل نسوزانیم ــــ پس چه کسی باید مراقب آرامشِ درگذشتگان باشد؟ آخوند و نوکرش فقط به جیبِ خودش است، هیچ غلطی برای ایران نمیکند.
پاینده باشی.