Interesting and very informative. Thanks

The best part

"اما فروریختن۱۴ کنگره از کاخ مداین، نشان از آن دارد که سرزمین ایران چهارده قرن دربدبختی و تیره روزی بسر خواهد برد و فرهنگ اصیل ایرانی واژگون و وارونه خواهد شد، مردمان به جز عزاداری وگریه به کاری نخواهند پرداخت و درستکاری کمتر از همیشه خواهد بود و زنان و مردان به جای عشق اصیل آریایی به شهوت و خیانت و آزار یکدیگر خواهند پرداخت. از حکیم پرسیدند: این تیره روزی چه زمانی در ایران به پایان خواهد رسید، حکیم پاسخ داد:وقتی۱۴قرن به پایان برسد،نسلی درایران زمین رستاخیز خواهد کرد که با تاریخ ی گذشته خود آشتی  و فروهر را زنده خواهند کرد و به فرهنگ آریایی خود باز خواهندگشت. این نوشته در لوحی سنگی در موزه ی لوور فرانسه موجود است".

Dear SokhananeMozoon  Thank you for the quote. Please take a look at this too

ایران کنونی جرثومه‌ای‌ست اهریمنی از قهر و دروغ سیاسی، از تفتین و فساد اجتماعی، از بی‌قانونی و بی‌حقوقی و بی‌اخلاقی، یکسره سر برکشیده از قعر استبداد شیعی که لایه‌ای نه چندان نازک از آن تازه سنگ اصلاح‌اش را هم به سینه می‌زند: به شکرانهٔ آنکه توانسته‌اند در سلطهٔ درون‌زاد اسلام، مردمی را که تازه پنجاه سال بود داشتند طعم مدنیت ملی را پس از هزار چهارصد سال باز از نو می‌چشیدند و کم کم به آن خو می‌گرفتند با خیانت و توطئه‌ای بی‌سابقه در تاریخ این سرزمین به تمهید و ابتکار حرفه‌یی‌ترین صنف انگل و برخورداری از درایت و حمایت ما روشنفکران سیاباز به گرداب امت درغلتانند.ملت نام مردم شهرنشینی‌ست که زمانی دراز به نیروی یگانگی سرزمینی و آمیزشِ درون‌قومی آن در بستری از عادات و رسوم و تصورات دیرپا و پایه‌یی پیکری ماهوی می‌یابد و بدینگونه خود را در این هیئت از دیگری بازمی‌شناسد. دولت نام سیاسی-اجتماعی چنین پیکری‌ست. ایران از زمان هخامنشیان چنین پیکری بوده و تا پایان دورهٔ ساسانیان دولتی مرکزی داشته و در این همبستگی قومی، ملی و سیاسی هزار و دویست سال پایدار مانده است. حتی اسکندر پس از حمله به ایران و شکست آن کوشیده بوده رسوم و عادات درباری و نظام سیاسی ایران را برای حکومت خود در یونان نیز جاری سازد و بکار برد و این موجب روی‌گردانی سرداران یونانی از او شده بوده است که فرمانبرداری از یک فرمانروا را نه می‌شناختند و نه می‌پذیرفتند. آنچه اطلاق ملت را به مردم ایران باستان موجه می‌کند یگانگی نژادی، دین و دولت ایرانی بوده است. به اعتباری ایرانیان باستان به عللی که ذکر و توضیح شدند، در جهان کهن از یونانیان «ملت‌تر» بوده‌اند که میان دولت‌شهرهای کوچک و بزرگشان پس از پیروزی بر ایران منازعه بر سر سلطه‌طلبی در مقابل استقلال امری عادی‌تر بوده است تا اتحاد و اتفاق. نمونهٔ شاخص و برجستهٔ آن جنگ‌های سی سالهٔ پلوپونزی (۴۳۱−۴۰۱) که توکیدیدس تاریخ‌شناس آن را به «جنگ جهانی» یونانیان با خودشان تشبیه کرده است.

http://www.iroon.com/irtn/blog/10054/

جناب دکتر سعادت نوری، مثل همیشه مقاله ی بسیار جالب و آموزنده ای بود. در مورد رجال نامدار منطقه ی "تفرش، فراهان، آشتیان" می خواستم پیشنهاد کنم که نام " باقر کاظمی: مهذبّ ا لدوله" را که هم از رجال دوران رضا شاه پهلوی و هم از یاران نزدیک و از حامیان مصدّق در ملّی کردن صنعت نفت ایران بود به لیست نامداران خود بیفزایید. 

با مهر و سپاس فراوان از همه ی راهنمایی ها و راه گشایی های همیشگی شما

Dears Shakila, SM, and FI   Thank you for your visits and your notes

Dear MahSha

Done. Thank you for your very kind words and your very excellent reminder