نام اثر: اتاقِ بی پنجره
کلام و اجرا: توماج
آلبوم: ما هنوز زنده‌ ایم
ضرب آهنگ: سجاد

انفرادی اینجوریه که هر روزی که می‌گذره کوچیک‌تر میشه، حس می‌کنی سقفش پایین میاد، دیواراش جمع‌تر میشن، از یه جایی به بعد انقدر تنگ میشه که نفس آدمو تنگ می‌کنه.

شاید سخت‌ترین نقطه‌ی دنیا انفرادی باشه، جایی که هیچ ارتباطی با جهانِ بیرون نداری، خودتی و خودت، تنها حسی که می‌مونه برات تنهاییه، اما خورشید رو فراموش نکن، چهچهِ پرنده‌های بهاری رو، شکوفه‌ها رو ‌فراموش نکن، زرد و نارنجی‌های پاییز رو، عشق رو فراموش نکن، زندگی ادامه داره، زنده بمون، انتخاب کن قوی‌تر بشی.

“ اتاقِ بی پنجره ” رو می‌تونید از اسپاتی‌فای، یوتیوب، ساند کلاد و اپل‌ میوزیک بشنوید.

تقدیم به تمام کسانی که در راه آزادی محکوم به تحملِ شکنجه‌ی سفید شدند