کامبیز حسینی فقط چند کلمه روی فیسبوک نوشت که کارش با صدای آمریکا تمام شده. تعجب نکردم. ماه ها پیش رسمن اعلام شده بود برنامه پارازیت برمی گرده. البته بدون سامان اربابی. جدایی این دو قطعی بود ولی این امیدواری وجود داشت که کامبیز و سامان بطور مستقل کار خواهند کرد. ولی با گذشت زمان این احتمال ضعیفتر و ضعیفتر شد. و حالا -- به هر دلیل -- غیر ممکن. 

خب برای اونایی که کما بیش در جریان هستن واضحه که اختلافات شخصی و جریانات اداری صدای آمریکا دست به دست هم دادن و به اینجا رسیدیم. کامبیز حرف برای گفتن زیاد داره و همینطور همکارای سابقش. ولی اون چیزی که مهمتره اینه که الان فقط از نصف این تیم بی نظیر بهره مندیم. سامان برنامه «آنتن» رو  داره ولی از کامبیز خبری نیست.

در شرایطی که جمهوری اسلامی تمام رسانه های عمونی رو قبضه کرده یا شدیدن تحت نظر داره، باید تلاش کرد که در خارج از کشور از همه نیروهای با استعداد استفاده بشه. اگر من در یکی از شبکه های تلوزیونی فارسی زبون کار می کردم بلافاصله کامبیز رو استخدام می کردم و کاملن دستشو باز می ذاشتم که خلاقیتشو بنمایش بذاره.

در حرفه ما افرادی مثل کامبیز و سامان انگشت شمارن. لزومی نداره کنار هم کار کنن ولی کنار گذاشتن هر کدمشون ضرر بزرگبه. امیدوارم در رسانه های ما آدم عاقلی وجود داشته باشه که از این فرصت طلایی استفاده کنه و کامبیز رو برگردونه جلوی دوربین. مردم تشته حرف حساب و حقیقتن -- با چاشنی ظنز بی باک و امیدوارکننده.

به امید بازگشت کامبیز.