۱.خوب یا بد ما در سال ۵۷ حکومت موجود را سرنگون کردیم و در این میان به جان یکدیگر افتادیم و برخی از ما زندگی خود را از دست دادند.

۲.خوب یا بد ما در سالهای نخستین پس از انقلاب به جان هم افتادیم و یکدیگر را زدیم و شکنجه کردیم و کشتیم و ترور کردیم و با انجام برخی فعالیت های درست و نادرست به انتشار تخم نفرت و خشونت در کشور و در بین مردم خود پرداختیم.

۳.خوب یا بد ما در پایان دادن یا ندادن به جنگ کوتاهی کردیم و مرتکب اشتباهات بزرگی شدیم و تعداد زیادی از هموطنانمان را به نام شهید به کشتن دادیم.

۴.خوب یا بد ما همه چیز سرنوشت خود را به دست آیت الله خمینی سپردیم و او را امام خود کردیم.

۵.خوب یا بد ما در سالهای اخر دهه شصت جمعیت زیادی از زندانیان سیاسی را بی دلیل و جهت به جوخه اعدام سپردیم و خانواده های آنها را داغدار کردیم.

۶.خوب یا بد ما در سالهای دهه شصت جوانان زیادی را با نگه داشتن در زندان از زندگی محروم کردیم.

۷.خوب یا بد ما با اقلیت قومی و دینی کشور با خشونت رفتار کردیم و آنها را از بسیاری از حقوق اولیه شان محروم کردیم.

۸.خوب یا بد ما در فرآیند توسعه کشور به گسترش فاصله طبقاتی دامن زدیم و ثروت کشور را به شکلی ناعادلانه مصرف کردیم.

۹.خوب یا بد ما بسیاری از کارخانه ها و صنایع و میراث فرهنگی خود را بی دلیل تخریب کردیم.

۱۰.خوب یا بد ما محیط زیست کشور خود را نابود ساخته ایم.

۱۱.خوب یا بد ما تک صدایی را در فضای سیاسی کشور حاکم ساخته ایم و افراد زیادی را به صرف نپذیرفتن این قاعده از زندگی محروم ساخته ایم.

۱۲.خوب یا بد ما نظامیان کشور را به عنوان نیروهای حافظ نظام در برابر مردم قرار داده ایم.

۱۳.خوب یا بد ما به زنان و جوانان و سالمندان کشور خود ظلم روا داشته ایم.

۱۴.خوب یا بد ما به جای تقویت دین رحمانی به ترویج خرافات در جامعه کمک کرده ایم.

۱۵.خوب یا بد ما قدرت سیاسی را در دست شخص رهبر متمرکز کرده ایم و به نارضایتی سیاسی در بین مردم و سیاسیون دامن زده ایم.

۱۶.خوب یا بد ما رابطه خود با جهان را از دست داده ایم.

۱۷.خوب یا بد ما تریبون های زیادی در کشور داریم که کاری جز ترویج خشونت انجام نمی دهند.

۱۸.خوب یا بد ما کشور را در ورطه انواع فساد رها ساخته ایم.

۱۹.این لیست را می توان طولانی و طولانی تر ساخت.ما در ۴۰ سال یا به عبارتی صد سال گذشته جامعه خود را درگیر در مسایل و مشکلاتی ساخته ایم که ما را از حرکت به جلو و توسعه باز داشته است.مهمترین معضل اما در این میان نفرت و خشونتی است که ما میان مردم خود و میان مردم خود با مردم برخی سرزمین های دیگر ترویج داده ایم.این خشونت تهدیدی است که قطعا این سرزمین را نابود خواهد ساخت.

۲۰.مردم ما و مسئولین این کشور باید بدانند رها شدن این خشونت در کشور خون ریزی ها بهمراه خواهد آورد و کشور را در ورطه خشونت گرفتار خواهد ساخت.

۲۱.خطاب این جمله به مردم و مقامات جمهوری اسلامی است که اگر به جای این خشونت نتوانید عشق،مهربانی و یک بخشش بزرگ را در کشور ایران ممکن سازید سرزمین ایران از بین خواهد رفت و به طور کامل نابود خواهد شد.

۲۲.راه ممکن شدن این عشق و مهربانی و بخشایش بزرگ از میدان سیاست می گذرد و مهمترین فرد یا نقش یا نیرویی که باید این راه حل را ممکن سازد از یک سو نیروی مردم رنج دیده و نگران و زندگی نکرده این سرزمین است و از سوی دیگر نقش یا جایگاهی است که امروزه به نام جایگاه رهبری سیاسی- دینی این جامعه شناخته می شود.امیدوارم این آرزوی مردم ما در بستری از عشق و مهربانی و بخشایش چند سویه ممکن شود و سرزمین ما از نابودی نجات یابد.

مصطفى مهرآيين