همه ی زبان‌ها کلماتِ خاص دارن. این کلماتِ خاص میتونه مخصوصِ یک منطقه ی خاص از گستره ی جغرافیایی، یا حتی مذهبی‌ یک زبان باشه. نایینو (Nayino)یکی‌ از این کلماته. نایینو در مناطقِ سنتی‌ِ شمالِ ترکیه استفاده میشده و مترادفِ تقریبیش می‌شه:  "عزیزم، عشقِ من" ! در واقع یه جور آواست برایِ نامیدنِ معشوق. 
 
آهنگِ نایینو گفتگویِ عاشقی ست از اون سرزمین با معشوقش، معشوقی که پشت به او کرده و به یادش نمیاره، ولی‌ عاشق حاضر نیست از حقیقتِ عشق دست بکشه. من این آهنگ رو خیلی‌ دوست دارم. کلمه ی خاصِ نایینو، تلفظش و شکلِ گفتگویِ خواننده با نایینوش و به راهی‌ که صداش میزنه، بسیار زیباست.... 
Nayinoma nayino nayinoma kurbani...
 
زحمتِ ترجمه ی دقیقه آهنگ رو یکی‌ از دوستام کشیده: 
 
ستاره‌های آسمان شب به دردهای من گوش دهید
معشوقه من دیگر خبری از من ندارد 
نمی داند که من درچه حالم اما من جانم را هم برایش میدم
      نایینو جانم عزیزم جانم را برایت میدم که تو غمگین نباشی ....
غصه‌هایم رو روی برگ گل مرجان مینویسم که تا آنها را بخوانی اشکهایت بر گونه‌هایت روان  شوند
  جانم فدایت نایینو ...
فدای ابروهای بهم پیوسته تو این جان من ...
عشق اگر درد  بی‌درمان باشد و جانم را بسوزد حاشا که من از دوست داشتنت دست بردارم نایینو .....
خونم را  هم  اگر میخواهند  باکی نیست  بریزند فدای نایینوی عزیزم خواهم شد