دویچه وله:
سهم ایرانیان از سرکوب‌های استالینی چه بود؟ تورج اتابکی و لانا راوندی در کتاب "فتادگان در گردباد" می‌کوشند برگ‌هایی از تاریخ ایران را به ما بشناسانند که تا کنون کمتر اطلاعی از آن داشتیم. یادداشتی از اسد سیف، پژوهشگر.
خودکامگان با تحریف در تاریخ می‌کوشند آن را به تسخیر خویش درآورند. به تاریخ در هر رژیم توتالیتری که رجوع شود، در نگاه نخست دروغ‌هایی در آن‌ها یافت می‌شوند که جای واقعیت نشسته‌اند. در واقع رژیم‌های توتالیتر با حذف واقعیت‌ها از تاریخ، می‌کوشند دروغ‌های خویش را واقعیت جلوه دهند.
در تاریخ‌نویسی رسمی ایران، از آغاز جنبش مشروطه تا کنون، این موضوع همیشه رخ داده است. به همین علت همیشه بخش و یا بخش‌هایی از تاریخ کشور را در آن‌ها نمی‌یابیم. از سوی دیگر ذهن پیشا مدرن افراد، در جامعه سنتی، آن‌چه از حوادث تاریخی را که دوست ندارد، از تاریخ کنار می‌نهد. این پدیده به این معناست که انسان سنتی خود را وارث تمام تاریخ نمی‌داند. بخشی از آن را به ذوق و سلیقه و یا باورهای عقیدتی و سیاسی، حذف می‌کند. برای نمونه از جنبش‌های دینی خوشش نمی‌آید و یا به جنبش‌های کارگری علاقه ندارد، یا چپ است و از همین نگاه، به مذهب اعتنایی ندارد و یا مذهبی‌ست و به جنبش‌های چپ بی‌اعتناست. سلطنت‌طلب اگر باشد، تنها به عظمت و اقتدار شاهان دل خوش دارد.
برو به آدرس
نظرات