متن ترانه
(ترانه سرا:  ابولقاسم عارف قزوینی)
گریه را به مستی بهانه کردم/ شکوِه‌ها ز دست زمانه کردم
آستین چـو از دیده برگرفتم/ سیل خون به دامان روانه کردم
نالـه ی دروغـیـن اثر نـدارد/ شام ما چو از پی سحر ندارد
مرده بهتر زآن کو ، هنر ندارد/گریه تا سحرگه من عاشقانه کردم
همچو چشم مستت جهان خراب است/ از چه روی ، روی تو در حجاب است
رخ مپوش که این دور انتخاب است/من تو را به خوبی نشانه کردم
دلا خمـوشی چرا چو خم نجـوشی چرا
برون شـد از پرده راز تو پرده‌ پوشی چرا
راز دل همان به نهفتـه ماند/ گفتنـش چو نتوان نگفته ماند
فتنـه به که یک چند خفته ماند/ گنـج بر درِ دل خزانه کردم
باغبان چه گویم به من چه‌ ها کرد/ کینه‌ های دیـرینه بـرملا کرد
دسـت مـن ز دامـان گل جدا کرد/تا به شاخه گل یک دم آشیانه کردم
دلا خمـوشی چرا چو خم نجـوشی چرا
برون شـد از پرده راز تو پرده‌ پوشی چرا
*
اجراها
«گریه را به مستی بهانه کردم» تصنیفی در آواز دشتی از عارف قزوینی است که سال ۱۳۲۸ قمری ساخته شد. این اثر باصدای خوانندگانی چون عبدالوهاب شهیدی، مرضیه، محمدرضا شجریان و حمیرا اجرا شده است.
عبدالوهاب شهیدی،
https://www.youtube.com/watch?v=3Ot5IDCZMIE
مرضیه
https://www.youtube.com/watch?v=HYH93pm8OuQ
محمدرضا شجریان
https://www.youtube.com/watch?v=P9qht3tn970
حمیرا
https://www.youtube.com/watch?v=4xcHeIP8ELo
*
 زندگی نامه و نقل قول ها و خاطرات عارف قزوینی:
https://www.citytomb.com/biographies/Abolqassem_Aref_Qazvini/fa
زندگی و آثار ابولقاسم عارف قزوینی: بخش های انگلیسی و فارسی تارنمای ویکی پدیا  
https://en.wikipedia.org/w iki/Aref_Qazvini
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.ca/2017/04/blog-post.html
بخش های پیشین مجموعه ی یک آوا و بسا صدا