تصویری به یاد ماندنی و مهم از جلسه‌ی کانون بانوان ـــ با حضورِ طلایی صدیقه دولت‌آبادی، حوالی بهار ۱۳۱۴ خورشیدی، این تصویر متعلق به مجموعه صدیقه دولت آبادی است.
 
 
در سال ۱۳۱۴ خورشیدی رضا شاه به وزیر معارف، علی اصغر حکمت، دستور بر پایی جمعیتی از زنان آزادی خواه تهرانی را صادر کرد، بعدها این جمعیت به نام «کانون بانوان» نامیده شد، این کانون به ریاست «شمس پهلوی» و تحت نظارت وزارت معارف در تاریخ ۳۲ اردیبهشت ۱۳۱۴ خورشیدی برای تحقق کشف حجاب تأسیس گردید. 
 
صدیقه دولت‌آبادی (۱۲۶۱–۱۳۴۰) روزنامه‌نگار ایرانی و از فعالان انقلاب مشروطه و جنبش زنان در ایران است، فعالیت‌های خانمِ دولت‌آبادی بی شمار است: انجمن مشروطه‌خواهانه مخدرات وطن، تأسیس مدرسه دخترانه در سن ۱۴ سالگی، انتشار اولین نشریه حقوق زنان در خارج از تهران و سومین آن در ایران به نام «زبان زنان» نمود، او در این نشریه به مباحثی نظیر حجاب و نقش انگلستان در ایران انتقاد می‌کرد، در سال ۱۳۰۰ خورشیدی، انجمنی به نام انجمن آزمایش بانوان در تهران دائر کرد و علیه استفاده از کالاهای خارجی اقدام نمود، و...
 
از سال ۱۳۱۶ خورشیدی ـــ پس از صدور فرمان کشف حجاب ـــ سرپرستی کانون بانوان که متصدی فراهم کردن زمینه های فرهنگی کشف حجاب بود به امر رضا شاه به ایشان سپرده شد، او این چند سطر را در وصیت نامه خود جا داد: مرا از محل «کانون بانوان» به آرامگاه ابدیم ببرید و در مراسم تشییع جنازه‌ام حتی یک زن با حجاب شرکت نکند، عده‌ای مقبره وی را پس از شورش ۲۲ بهمن ۵۷ ـــ ویران کردند.
 
این تصویر ارزشِ عاطفی عمیقی برای بنده نیز داشته و دلیلَش این است که مادر بزرگِ بنده نیز در آنجا حضور دارد، حال تو ببین به کجا کارِمان کشید، عجب نسلی بر ما حکومت می‌‌کند، ببین زنان و مردانِ فعلی‌ ایران را،... گذشتگان که بوده و این ساکنین فعلی ایران که بوده و چه برای مملکت کردند؟