در روز پنج شنبه ۲۶ شهریور سال ۷۱، کمی قبل از یازده شب،در رستورانی به نام میکونوس در شهر برلین چهارنفر از مخالفان جمهوری اسلامی با شلیک ۳۰ گلوله یک مسلسل خودکار و یک سلاح کمری کشته شدند.
آنها، صادق شرفکندی دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران، فتاح عبدلی، نماینده حزب در اروپا، همایون اردلان، نماینده حزب در آلمان فدرال و نوری دهکری مترجم حزب بودند.
این پرونده، به یکی از مهمترین اتهام‌ها علیه جمهوری اسلامی بدل شد که سایه سنگین آن بر روابط ایران و اروپا تا سال‌ها باقی ماند. عاملان کشتار، چند لبنانی بودند و چند متهم ایرانی از جمله رهبر، رییس جمهوری وقت و وزیر اطلاعات و وزیر خارجه، هم بطور غیابی متهم و محکوم شدند.
اما کسی که به عنوان برنامه ریز در دادگاه محاکمه و محکوم به حبس شد، کاظم دارابی بود. او پانزده سال بعد آزاد شد و به ایران برگشت. حالا کتاب خاطرات او ، نقاشی قهوه خانه، کتاب سال جمهوری اسلامی شده است.
روایت او را منتقدان کتاب در خارج از کشور نقد کرده اند و بخشهای از آن را به شدت دور از واقعیت می خوانند. اما نکته مهم، انتخاب این کتاب به عنوان کتاب سال، جمهوری اسلامی است. پیشتر هم تولیدات فرهنگی دیگری که روایت جمهوری اسلامی از تاریخ معاصر بوده اند، در جشنواره هایی تجلیل شده اند. در برنامه امروز با حضور روزبه کمالی، منتقد سینما و ادبیات و فرج سرکوهی نویسنده و روزنامه نگار این موضوع را بررسی می کنیم.
نظرات