عمومی

دنبال کن


عضو از ۱۲ اسفند ۱۳۹۳

ای نرمخو

عشق و تنانگی در شعر پارسی

می جنگیم

بنویسید تا یاد خودمان و تاریخ بماند

کم کم فقط موهایش پیدا بود

نام نیک تو نباشد جاودان جز در سفر

کجایی ماه روشن من؟

از قطار جا مانده بودم

نیمه‌ی روشن وجودم

آبتینم

بیشتر