این سؤال‎, سؤال‎ درستی نیست و بسیار ساده بینانه به ایجاد دمکراسی در ایران نگاه میکنه, چون مسئولیت دمکراسی را بر عهده مردم "آماده" میگذاره.

اگر بعنوان مثال به دمکراسی بیش از ۲۵۰ ساله آمریکا نگاه کنیم, میبینیم که "پدران بنیانگذار" و قانون اساسی بر اساس اصول دمکراتیک است که این سیستم را بنیاد میگذارد و بعد, با گذشت زمان, ساختار های قضائی, سیاسی و اجتماعی دمکراتیک اضافه میشوند و مردم با این سیستم همراه میشوند.

حتی در این سیستم هم, در انتخابات سال ۲۰۲۰ دیدیم که میلیون ها نفر مردم معتقد به دمکراسی, فریب یک رئیس جمهور شارلاتان را میخورند و آماده هستند که دمکراسی را منقرض کنند, ولی ساختار های ریشه دار دمکراتیک, مانند قوه قضاییه و قوه مجریه و مطبوعات مستقل هستند که دمکراسی را حفظ میکنند.

پس برای ایران آینده, آنچه که مهم است, "پدران بنیانگذار" معتقد به دمکراسی, و قانون اساسی بر اساس اصول دمکراتیک, لازمه حرکت به سوی دمکراسی است.

دمکراسی یک پروسه است, نه یک مقصد.

فرامرز،

با نظرت موافقم و به همین دلیل جواب شاید گذاشته شد.  اگر جواب بله و خیر را به عنوان مطلق تلقی‌ کنیم، سوال درستی‌ نخواهد بود ولی‌ همانطور که ملاحظه میکنی‌، پرسیده شده " امکان " و شاید بهتر بود میپرسید "در حل حاضر "

این بخصوص در شرایط ایران که اینقدر مذهب در مردم نفوذ داره.  از دید من دخالت مذهب در سیاست و با دمکراسی قابل هم زیستی‌ نیست.  این نه تنها در ایران و اسلام بلکه کشور و مذهب‌های دیگر.