کاش میخواندی در گوش دنیا آوازی که مانده در گلویت
کاش پر بگیرد پرنده ی تو از پشت میله ی آرزویت
کاش جان بگیرد صدای آزادی رو در رویت
تو محکوم عمری سکوتی من از درد تو میشکستم
تو میپیچی در بی صدایی من اما هم صدای تو هستم
ما میرویم از شب اگر باز دستت باشد در دستم