انصاف نیوز:
نسترن فرخه
«در عرض بیست روز خبر خودکشی چهار دانشجوی دانشگاه همه‌ی ما را شوکه کرد، انگار یک بیماری مسری به جان ما افتاده بود و با شنیدن خبر خودکشی عزم بچه‌ها برای پایان دادن به زندگی جدی‌تر می‌شد، بین بچه‌ها ناامیدی زیاد است و شاید این چهار نفر فقط به تلنگور برای عملی کردن قصدشان نیاز داشتند.»
آذر ماه برای دانشجویان اهواز ماه سپری کردن خبرهای تلخ از خودکشی همکلاسی و هم دانشگاهی‌هایشان بوده، از ۸ آذر ماه تا ۲۴ام همان ماه چهار جوان قصد پایان دادن به زندگی خود را کرده بودند، جوان‌هایی که جزو سرمایه‌های مهم یک کشور محسوب می‌شوند اما در گیر و دار شرایط محیطی و روانی، دیگر راهی برای ادامه‌ی حیات پیدا نمی‌کنند. در این اتفاق دو نفر از دانشجویان این دانشگاه فوت می‌شوند و دو جوان دیگر نجات پیدا می‌کنند.
موضوع قابل تامل در مورد خودکشی‌های دانشجویی در ایران، نبود هیچ آمار دقیق و کامل از این اتفاق است و حتی اگر آماری هم وجود داشته باشد دقیق و کامل نخواهد بود، این در حالی است که در تمام جوامع خودکشی دانشجویی وجود داشته و آمار آنهم به صورت سالانه منتشر می‌شود. همچون خودکشی‌های پر ابهام مثل دختر فارغ التحصیل رشته‌ی فلسفه در دانشگاه الزهرا که تا مدت‌ها ذهن همه را به خود مشغول کرده بود یا خودکشی دانشجوی عمران دانشگاه صنعتی امیرکبیر و خودکشی‌های دیگر که هرگز علت مشخصی برای آنها در نظر گرفته نشد تا شاید به بررسی موضوع برسد.
اما دانشجویان دانشگاه اهواز یکی از علت‌های مرتبط با خودکشی این چهار جوان را فضای دانشگاه و خوابگاه بیان می‌کنند، موضوعی که با وجود ۳۵ هزار دانشجو در این منطقه همچنان موضوع بسیاری از دانشجویان است و شرایط محیطی را همچون محرکی در تصمیم‌گیری آنها موثر می‌دانند، دکتر مهر علیزاده عضو هیات علمی دانشکده‌ی روانشناسی دانشگاه شهید چمران هم در گفت‌و گو با انصاف نیوز به آزمون‌های غربالگری و رصدهای روانشناختی روی دانشجو تاکید داشت و بر این باور بود که از چنین مطالعاتی در دانشگاه استفاده نمی‌کنیم.
همچنین به موضوع فعالیت‌های فرهنگی و نشاط بخش در دانشگاه اشاره کرد و گفت: «موضوع دیگر فضای فرهنگی دانشگاه است که به هر حال باعث نشاط دانشجویی می‌شود و باید فکر دانشجوهای خوابگاهی که از خانواده دور هستند را به فعالیت‌های درست مشغول کنیم، اما تا جایی که من می‌دانم برنامه‌های فرهنگی کم نبوده است ولی تم و حال و هوای برنامه‌ها کم‌تر نشاط بخش بوده، یعنی برنامه‌ها از آن جنس که دانشجو مطالبه می‌کند نبوده است. در واقع یک طیف فکری خاص بر این فعالیت‌ها حاکمیت دارد که آن طیف فکری خاص مورد تایید همه‌ی گروه‌های دانشجویی و خوابگاهی نیست.»
بعد از به وجود آمدن بحرانی به این شکل، طبق گفته‌ی مدیر روابط عمومی دانشگاه -ندا شفیعی- بعد از این اتفاق، جلساتی برگزار شد که رییس دانشگاه حکم داد اساتید با سابقه‌ی دانشگاه علوم تربیتی که در این حوزه کار می‌کردند برای بررسی و بهبود شرایط گروهی تشکیل دهند و قصد گسترش امکانات فرهنگی و ورزشی در دانشگاه را خواهند داشت.
انصاف نیوز برای پیگیری بیشتر با دانشجویان دانشگاه اهواز، دکتر مهر علیزاده عضو هییت علمی دانشکده روانشناسی و ندا شفیعی مدیر روابط عمومی دانشگاه گفت‌و گو کرد که در ادامه می‌خوانید:
در بیست روز چهار دانشجو مرتکب خودکشی شدند
رامین کیانی یکی از دانشجوهای دانشگاه اهواز است که همچون دانشجویان دیگر بعد از شنیدن چهار خودکشی در بیست روز به دنبال راه چاره‌ای برای بهبود شرایط است، می‌گوید: «در عرض سه، چهار روز در دانشگاه چمران دو نفر خودکشی کردند و به فاصله‌ی یک هفته از آن، دو نفر دیگر خودکشی کردند که هر دو فوت شدند، بچه‌هایی که در چمران خودکشی کردند در خوابگاه زندگی می‌کردند، اولین بار که متوجه این خبر شدم به خودم گفتم شاید فکر کردند آینده‌ی شغلی خاصی پیش رو نخواهند داشت اما بعد از خودکشی دو دانشجوی دیگر در جندی‌شاپور دیگر موضوع عجیب شده بود چون یکی از دخترها برای سال ۹۱ پزشکی و فرد دیگر پسر ورودی ۹۵ داروسازی بود، این افراد به لحاظ آینده‌ی شغلی وضعیت خوبی داشتند، اما دست به خودکشی زده بودند.
اولین خودکشی از ۸ آذر شروع شد، دو نفر از دانشجوهای دانشگاه جمران و بعد دو نفر از دانشجوهای جندی‌شاپور، چهار خودکشی در عرض بیست روز، موضوعی تکان‌دهنده‌ای بود. بنظر می‌رسد خودکشی مثل یک بیماری مسری است و به فرد دیگر منتقل می‌شود، از این چهار خودکشی دو نفر نجات پیدا کردند اما این موضوع که دو دانشجو مرتکب خودکشی شدند اصلا رسانه‌ای نشد.»
برو به آدرس
نظرات