حشمت سالها با عراقی های مهاجم جنگیده؛ دو برادرش هم در حین دفاع از ایران در جنگ کشته شدند.
حشمت زمانی از هواداران سرسخت خدایگان امام معصوم علی آقا رهبر و سردار چاپندگی اکبر شاه هاشمی رفسنجانی بود.
حشمت میتوانست از موقعیتش مانند بسیاری دیگر منتفع شود، خوب هم میتوانست، ولی وجدان دارد و چشم و گوش را به فجایع دستپخت رژیم مسلمین ایرانی کُش و ایران ویران کُن نبسته. سالهاست که از آنان جدا شده؛ شش فرزند دارد و برای ایرانی آزاد و آباد مبارزه میکند.
حشمت یکی از بیشمار اسرای ایرانی خدایگان امام معصوم علی آقا رهبر است که مسئول مستقیم جان همه منجمله حشمت میباشد.
حشمت زنده بمان تا آزادی ایران و ایرانی را ببینی، زنده بمان !
بالا بخشی از نوشته ای است که نزدیک به چهار سال پیش تقدیم شد. در آنزمان حشمت در اسارت بود و وضعیت سخت جسمانی داشت، خطر از دست دادنش میرفت. خوشبختانه زنده است، پس از تحمل ١۶ سال اسارت و دیگر ستم های فاشیست های اسلامیست "اصلاح طلب" و غیره، از اسارت رها ولی ممنوع‌الخروج از ایران است.
به هشدار اخیر او در بارۀ سکوت "روشنفکران و نخبگان ایرانی" که به نام "صلح طلبی" چشم بر جنایات فاشیست ها علیه بشریت بسته و به روی مبارک خود نمی آورند گوش هوش دهید.
یادمان نرود که حشمت در ایران است، نوکر اسرائیل و دلباختۀ حزب جمهوریخواهان آمریکا هم نیست.
روشنفکران ایرانی در برابر کشتار در عراق و سوریه ساکتند!
"هر روز خبر جدیدی از کشتار در عراق و سوریه به گوش می‌رسد و به ویژه در سوریه، نیروهای تحت حمایت رژیم اسلامی حاکم بر ایران و مزدور‌های رژیم، جنایت‌های بی‌شماری انجام می‌دهند. دمشق و درعا صحنه‌ی این جنایات است. از دیگر سو مردم عراق که از دخالت‌های رژیم در این کشور به تنگ آمده‌اند، در بغداد دست به تظاهرات زدند و حکومت متجاوز اسلامی حاکم بر ایران را محکوم کردند.
در چنین شرایطی اما برخی از روشنفکران و نخبگان ایرانی به نام “منافع ملی” با سکوت خود در برابر این تجاوزات، عملا آن را تایید می‌کنند. دخالت رژیم در سوریه، عراق و یمن هیچ تفاوتی با تجاوزات امریکا در ویتنام ندارد. اما روشنفکران ایرانی حتی ۵۰ سال از نیروهای پیشرو و انسان‌دوست امریکایی عقب‌تر هستند. برای این‌که آن‌ها دولت وقت امریکا را به دلیل کشتار در ویتنام محکوم می‌کردند اما نخبگان ایرانی ساکت هستند. در چنین شرایطی مردم عراق و سوریه حق خواهند داشت که این طیف از روشنفکران را قومیت‌گرا یا بی‌مسوولیت بدانند.
ای کاش در برابر کسانی که با هزینه‌ی بودجه‌هایی هنگفت، به نام «صلح‌طلبی»، عملا از سیاست‌های رژیم متجاوز اسلامی پشتیبانی می‌کنند، گروهی نیز به نام انسانیت، علیه آدم‌کشی در سوریه و عراق، تظاهرات به راه می‌انداختند و یا کمینه به صورت زبانی آن را محکوم می‌کردند. مردم سوریه و عراق از ما انتظار دارند تا در برابر تجاوز و کودک‌کشی، اعتراض کنیم. مبادا در تاریخ، نام ما به عنوان حامی تجاوز و کشور‌گشایی نوشته شود."
دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.
"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"
تبریک
پ.ن. به اینجا، اینجا و اینجا هم سرکی بکشید.
سؤال من از حشمت اينه: " دوس دارى كه در ايران جنگ بشه؟"... جواب يا آره س، يا نه. همين!