شب های یکشنبه چهل وشش سالی که از انقلاب ایندولند و قدرت گرفتن مارشال آلفونس علی میگذرد مجلس دوستانه ائی با شرکت بریاتوس وزیر امنیت داخلی و چند دلال و قاچاقچی بین المللی اسلحه و مواد مخدر که در دور زدن تحریم های آمریکا متخصص اند؛ در کاخ سبز نزدیک ساحل لاس توناس برگزار میشود. وزیر سابق دادگستری که تخصص اش پیدا کردن دلایل ظاهرا مشروع قضائی برای مخالفان معدوم شده حکومت است و مدتها ظاهرا هیچ سمت رسمی ندارد شروع به لودگی کرده و ادای جو بایدن رئیس جمهور آمریکا را در میاورد که در یک سخنرانی رسمی مرگ رهبر کشور همسایه آلودونیا را تسلیت میگوید :
ما را در غم از در از دست دادن....... غم در دادن...... آلفونس علی از ته دل میخندد و همه بادمجون دور قابچینان اطرافش هم قهقه های مصنوعی سرمیدهند. آخرین بخش این گردهم آئی های هفتگی تماشای فیلم کمدی اغلب کلاسیک است که با اظهار نظرات حاضران و خنده های رهبر همراه است. وزیر تبلیغات ایندولند که چهره ائی شبیه جوزف گوبلز دارد برای آن شب فیلم " سوپ اردک؛ کارگردان لئو مک کری" ساخت سال 1933 با شرکت براداران مارکس را انتخاب کرده بود.وزیر تبلیغات بعلاوه وزیر کشاورزی و از همه مهمتر وزیر اقتصاد مدتهاست که متوجه وخامت اوضاع کشور شده اند. گرسنگی و قحطی همه روستائیان و حاشیه نشینان شهر ها را تهدید میکند. گفتن همه این حقایق برای آلفونس علی کار هرکسی نیست. به قول امانوئل خوزه لوپز پورتیلو وزیر اقتصاد اصرار رهبر ایندولند بر توسعه برنامه های موشکی و تهدید میامی و فلوریدا با موشک های قدیمی ساخت زمان شوروی که سامانه دفاع ضد موشکی امریکا همه آنها را میتواند در 300 کیلومتری ساحل شرقی آمریکا منهدم کند به دریا ریختن اندوخته ناچیز ارز خارجی بانک مرکزی ایندولند است. اما کسی جرات گفتن این حرفها را ندارد. در 50 سال گذشته از سران سالهای اول انقلاب تا خواسته اند نکته ائی در انتقاد از وضعیت فعلی بگویند سرو کارشان با جوخه های اعدام و یا تبعید به هائیتی و جمهوری دومینیکن بوده است.
نمایش فیلم سوپ اردک آخرین راه چاره در متوجه ساختن رهبر مادام العمر کشور به مشکلات فراروی ایندولند است. قیمت جهانی شکر هر روز سقوط میکند. مشتری زیادی برای روغن های گیاهی نیست. حتی چین که دنبال جنس مفت میگردد از مراودات تجاری با ایندولند اکراه دارد. همه چیز رنگ سیاه گرفته و همه وزارء انتظار طوفان سهمگینی را دارند. خیلی ها هنوز مطابق یک ضرب المثل قدیمی رایج بین نیشکرکاران ایندولند معتقدند که جدی ترین حرفها و پیام ها را میتوان در قالب شوخی و خنده مطرح کرد. مزیت این روش آن است که اگر اوضاع وخیم گردد میتوان زیر پوشش شوخی از مجازات های احتمالی قسر در رفت.
گروچو مارکس در این فیلم رهبر کشور فردونیا است و اعمالش اغلب شبیه رهبر فعلی ایندولند یعنی مارشال آلفونس علی نشان میدهد.
کمتر از نصف نمایش فیلم شصت و هشت دقیقه ائی نگذشته بود که سگرمه های رهبر تو هم رفت . سالن نمایش در کاخ ریاست جمهوری به شکلی چیده شده بود که دو صندلی راحتی( برای رهبر و بانو) چند قدم جلوتر از ردیف صندلی های گذاشته شده برای دولتمردان بود. ناخشنودی از نمایش فیلم در فضا احساس میشد. همه متوجه شدند که روزهای خوش وزیر تبلیغات به پایان رسیده است. وی که تنها به دلیل ازدواج با خواهر معلول رهبر به این سمت دست یافته حماقت را از حد گذرانده و علت ناراحتی رهبر را عدم رضایت از محتوای فیلم ندانسته بلکه به شدت شروع کرد به تبلیغ پیشنهاد قدیمی خود دال بر قالی شو. یعنی همه مبلمان ها را که یادگار دوران استعمار میدانست دور ریخته و کف اطاق فرش هریس انداخته بر متکاها و تشک هایی که داخلشان از پشم گوسفندهای سمنانی قره گل پر شده تکیه و کاسه های پر از تخمه داغ و بادام زمینی را در دسترس داشته و آشغال ها را فوت کنند در هوا تا مثل ماهواره های روسی از ماموریت بازگشته به تانی بر روی قالی های گران قیمت فرود آیند.
وزیر امنیت ملی با این طرح مخالف است و استدلال میکند که هدف نهائی وزیر ارشاد گرفتن پور سانت های قابل توجه از شرکت هائی هست که طرح قالی شو را قرار است اجرا کنند. پیشنهاد سهم مناسب برای وزیر امنیت داخلی هنوز جواب نداده است.
همه شواهد نشان میداد که رهبر از فیلم و به ویژه قیافه مسخره گروشو مارکس رهبر جدید کشور فردونیا متنفر است اما با چشمانی از حدقه در آمده فیلم را تا آخر تماشا کرد و بدون گفتن حتی یک کلمه سالن نمایش را با عصبانیت ترک کرد. همه وزرا بر آینده خود بیمناک شده وزیر ارشاد را سرزنش کردند که همان فیلم های لورل هاردی از سر رهبر هم زیادیه. نباید اصلا اینگونه فیلم های غیر عادی را نمایش میدادند.در سوپ اردک رهبر فردونیا در جنگ با کشور همسایه سربازان خودی را میکشت و به خودش مدال میداد.
وزیر ارشاد با ترس و لرز سکوت را شکست و گفت : خطر بزرگی از بیخ گوشمون گذشت میخواستم فیلم های باستر کیتون را با آن قیافه کاملا جدی نشان بدهم مطمئنم همه ما را تیرباران میکرد.
یک روز بعد از نمایش فیلم سوپ اردک تلویزیون دولتی ایندولند خبر داد که هلیکوپتری که وزرای شعارهای انقلابی و سدسازی های فرامنطقه ائی بر رودخانه های بی آب را بعد از افتتاح رشته کوه های مصنوعی برای جلب ابرهای باران زائی که عازم فلوریدا بودند در جنگل های ونسه رموس سقوط کرده است. این اتفاق فعلا باعث شده موضوع نمایش فیلم سوپ اردک از یادها برود. در مراسم بزرگداشت کشته شدگان که کر دیپلماتیک مقیم لاس توناس حضور داشتند اغلب شرکت کنندگان کلیپ های ویدئوئی طنزی را که در این خصوص ساخته شده بود به همدیگر فوروارد کرده و ریز ریز می خندیدند.
همسر یکی از وزرای کشته شده در مراسم بزرگداشت رسمی نطقی ایراد و خاطرنشان کرد در دوران نوجوانی چون با کارلوس منیم وزیر فقید و کشته شده در سقوط هلیکوپتر فامیل بودند مرتبا با هم دیدار داشتند. در میان اشگ و لبخند حضار ادامه و گفت : کارلوس منو اغفال کرده میگفت بیا بریم زیر زمین کبوتری دارم که حرف میزند.... وقتی همه با چشمان از حدقه در آمده چشم بر لبهایش دوختند تا بیشتر توضیح دهد خانم کلارا پتاچی ( تشابه اسمش با معشوقه موسولینی کاملا اتفاقی است) ادامه داد : درست میگفت کبوترش حرف میزد اما خیلی زود حرافیش تموم میشد. بیشتر یاکریم بود تا کبوتر..... به هر حال خوشم میومد وقتی کبوتر نطق میکرد کارلوس قول میداد حتما اختلاسی یک میلیون دلاری مثل وزیر اقتصاد خواهد کرد تا بتوانند راحت زندگی و به کشور پر افتخار و باستانی ایندولند خدمت کند
سکوت سنگینی سالن را فرا گرفت و رئیس هم از فرصت استفاده کرد و گفت سکوت را به حساب احترام به وزرای درگذشته میگذارد............... وزیر موزهای نارس کاستاریکا یواشکی درگوش سفیر مکزیک زمزمه کرد : Son todos el mismo lienzo.
یعنی همشون سر و ته یک کرباسند.
آخرین سخنران جلسه رئیس نهاد ریاست جمهوری ایندولند بود. کسی که تا انتخاب رئیس جمهور جدید عهده دار امور اجرائی کشور است. وی اشعاری از شاعر ملی ایندولند خواند که همه حضار برای اولین بار می شنیدند. سفیر موزامبیک به زبان پرتغالی به نفر کنار دستیش گفت : هر مزخرفی را به شاعران نسبت میدهند. عادتشونه.
امسال ده ساله که از باران های موسومی در ایندولند خبری نیست. هوا به شدت گرم شده. کمبود آب آشامیدنی بیداد میکند. به دستور مارشال الفونس علی همه امکانات ناچیز کشور برای بزرگداشت دستاوردهای انقلاب فوریه بسیج شده اند. رهبران کوبا ؛ ونزوئلا ؛ روسیه و چین از مهمانان شاخص این مراسم اند. در محافل دیپلماتیک لاس توناس پایتخت ایندولند جوکی دهن به دهن میچرخد : سفیر چین به کاردار کشورش گفته : رهبر چین به مراسم خیمه شب بازی و بالماسکه جشن های انقلاب نخواهد آمد و اضافه کرده : Tāmen dōu shì húndàn
یعنی کون لق همشون.
استاد مرادی با درود به شما . کار جالبی بود ! بهتر از این نمی شد وضع آن سرزمین خودکامگان و دیکتاتوران و آن مارشال آلفونس رو توصیف کرد . خسته نباشید !
خیلی متشکرم خادم عزیز
تشابهات محیط داخلی ایران با جمهوری ایندولند در دریای کارائیب حیرت انگیزه.