جون میکند تا یک جمله ساده رو سر هم کنه... گلاب به روتون, گه زد به مملکت... رسم کهن پادشاهی را به دست خودش برای همیشه ریشه کن کرد و مملکت را دودستی تقدیم آخوندهایی کرد که در دامان خودش بزرگ کرده بود... جمعش کنین, پدرجون... تموم شد رفت... اون روزگار بخور بخور شما مفت خور ها دیگه برنمیگرده... این آرزو را به گور خواهید برد...بی خاصیت های حیف نون... انگل صفت ها...

روانش شد با همه کم و کاستی که داشت یک صد سالی از مردمش جلو تر بود.