دادبان:
علیرغم گذشت ۴ روز از بازداشت شماری از فعالان و کنشگران مدنی و اجتماعی در جریان مراسم هفتم جاویدنام خسرو علیکردی، وکیل حقوق بشری جانباخته، هنوز اطلاعات و جزییات روشنی از اتهام انتسابی به بازداشتشدگان منتشر نشده و حتی خانواده آنها نیز از دریافت این اطلاعات محروم بودهاند.
با این وجود اما قرائن و شواهد، نشان از تلاش نهادهای امنیتی و اطلاعاتی برای انتساب اتهامات سنگین و خطرناک به بازداشتشدگان حکایت دارد.
در همین زمینه صفحه رسمی نرگش محمدی در شبکه اجتماعی ایکس به نقل از این فعال حقوق بشر که ماموران امنیتی در جریان بازداشت و پس از آن، تلاش کردهاند او را به «همکاری با اسرائیل» متهم کنند. اتهامی که با توجه به قوانین مرتبط (قانون مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت و قانون تشدید مجازات جاسوسی)، مجازاتهای سنگینی از جمله حبسهای طولانی مدت و حتی اعدام برای متهمان به آن در پی داشته باشد.
در شرایطی که خانوادهها حتی از حق اولیه اطلاع از محل نگهداری و عنوان اتهامی عزیزانشان محرومند، این بلاتکلیفی زمینهساز نقض گستردهتر حقوق بازداشتشدگان است. فقدان دسترسی به وکیل، عدم امکان تماس و نبود شفافیت در روند رسیدگی، همگی نشانههایی از آغاز یک پروندهسازی امنیتی است که میتواند پیامدهای سنگینی برای بازداشتشدگان به همراه داشته باشد.
سابقه برخورد نهادهای امنیتی با فعالان مدنی در ایران نشان میدهد که در چنین پروندههایی، استفاده از اتهامات بسیار سنگین، بدون ارائه مستندات روشن، ابزاری برای ایجاد رعب، اخذ اعترافات اجباری و توجیه بازداشتهای طولانیمدت بوده است. در نتیجه، نگرانیها درباره نقض اصول دادرسی عادلانه و احتمال اعمال فشارهای فیزیکی و روانی بر بازداشتشدگان جدی است.
طرح اتهاماتی نظیر «همکاری با اسرائیل» نه تنها فاقد شفافیت و معیارهای اثبات معتبر است، بلکه با توجه به قوانین سختگیرانه و مبهم مرتبط، میتواند بازداشتشدگان را با خطر احکام بسیار سنگین روبهرو کند. استفاده ابزاری از چنین اتهاماتی علیه فعالان اجتماعی، عملا نشانهای از امنیتیسازی سوگواری و تلاش برای خاموش کردن هرگونه صدای مطالبه عدالت است.
برو به آدرس
نظرات