دادبان:

⁨ ‌نسرین ستوده در واکنش به درگذشت خسرو علیکردی نوشت که با توجه به فشارهای سنگین و سال‌ها آزار علیه او و خانواده‌اش، این مرگ را می‌توان «مشکوک» دانست. به گفتهٔ ستوده، حتی اگر علت مرگ طبیعی باشد، نتیجهٔ فشارهای مداوم حکومت است. او با اشاره به گذشتهٔ پررنج علیکردی – از جمله از دست دادن پدر و عمو در جنگ – تأکید می‌کند که این حجم فشار می‌تواند نقطهٔ تحمل هر انسانی را بشکند.

او در ادامه نوشت: «خسرو علیکردی، همکار شریف و شجاع مان در مشهد را از دست دادیم. آری، می‌توان این مرگ را مشکوک دانست. با توجه به همه‌ی فشارها که سال‌هاست بر او و  خانواده اش می‌آورند، به عنوان شهروندی که وضعیت دادخواهی و وکالت و عدالت را می‌شناسیم، می‌توانیم به مرگ طبیعی مشکوک باشیم. اما حتی اگر به مرگ طبیعی هم مرده باشد، جز در نتیجه‌ی فشارهایی نیست که طی نزدیک به یک دهه بر او و خانواده اش و برادرش که اونیز وکیل است، وارد کرده اند؟ نقطه‌ی تحمل یک انسان کجاست؟ او که در کودکی پدر و عمویش را بابت جنگی که نابخردانه و جاه طلبانه به ما تحمیل کردند و یک ملت را ناگزیر از دفاع از میهن‌شان کردند، از دست داده بود. مرگ او در خوش بینانه ترین حالت به دلیل فشارهایی بوده است که حکومت به او تحمیل کرده بود. به خانواده اش و به بخش شریف جامعه وکالت تسلیت می‌گویم. ما سوگواریم، سوگوار عدالت.»

برو به آدرس