بی بی سی:
بازی دیروز تیم های فوتبال ایران و سوریه، موضوع ورود زنان ایرانی به استادیوم های فوتبال را به میزانی در سطح افکار عمومی برجسته کرد که کم سابقه -و در ابعادی بی سابقه- بود.
ممنوعیت ورود زنان ایران به ورزشگاه ها، البته موضوع جدیدی نبود. اعتراض به این ممنوعیت هم، تازگی نداشت. اما مسابقه دیروز، به دلایل گوناگون خبرساز تر از اغلب بازی های قبلی شد. به ویژه چون توام با خلق "تصاویر" ویژه ای بود که از نظر رسانه ای، قدرت بالایی برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی داشتند.
پیش از هر چیز، نفس اینکه بازی با سوریه برگزار می شد، به معنی پتانسیل خبرسازی بیشتر بازی بود. یکی از دلایل این پتانسیل آن بود که سوریه کشوری مسلمان، با مردمی به طور نسبی سکولارتر از اغلب کشورهای عربی است.
بیشتر بخوانید:
زنان سوری، حتی در مقایسه با تماشاگران محتاط ژاپنی و کره ای که پیشتر به استادیوم آزادی آمده بودند آزادتر لباس پوشیده بودند و انتشار تصاویر آنها، بیش از گذشته تبعیض میان زنان ایرانی و غیرایرانی را در برخورداری از حق حضور در ورزشگاه ها برجسته کرد.
در این میان، تصویر کاملا بی حجاب یک دختر سوری در استادیوم، گویی به لحاظ قواعد رسانه ای، از تمام ویژگی های لازم برای حساس کردن مخاطبان بر روی این تبعیض برخوردار بود: دختر شادمانی که از قضا به لحاظ ویژگی های چهره، به دختران ایرانی شباهت زیادی داشت، که به خاطر داشتن ملیت متفاوت‌شان از حق حضور در استادیوم محروم بودند.
به علاوه، تیم مسابقه دهنده با ایران نیز، به خاطر هزینه های سنگین ایران برای حمایت از دولت سوریه، در معرض حساسیت ویژه قرار داشت. تحلیل محتوای رسانه ها و شبکه های اجتماعی نشان می دهد که این حساسیت، محدود به منتقدان حمایت تهران از دمشق نبوده: بسیاری از موافقان این نقش و حتی طیفی از حامیان حکومت هم، به ویژه به این دلیل که سوری ها را "مدیون" ایران می دانند، رفتار سوری ها را زیر ذره بین گذاشته اند.
برو به آدرس
نظرات