‏به ایران بیا. می‌توانی در ایران همچون سایر بانوان و دختران ایرانی هم درس بخوانی و هم زندگی کنی! ‏و هم از نعمت آزادی و حقوق بشر بهره مند باشی.—زهره الهیان، نماینده مجلس ایران به دختر حاکم دوبی

ما خودمان منشا این فرضیه بودیم که موشک ما، هواپیما را ساقط کرده است. اگر ما مطرح نمی‌کردیم هیچ کس نمی‌توانست متوجه شود.—سردار حسین سلامی، فرمانده سپاه پاسداران

(قبلا هم) این شورش اتفاق افتاد و شما ندیدید، مردم به جای آتش زدن پمپ‌ بنزین‌ها خودشان را آتش زدند. ما از آن سال شاهد اشکال مختلف شورش‌ها علیه خود هستیم. صف‌های در سفارتخانه‌ها شورش است، فرار مغزها شورش است.—حسین راغفر، اقتصاددان

چرا نگرانید که تحریم باشد و تشدید بشود؛ به جهنم که تشدید بشود! مگر شما خدا ندارید. مگر روزی شما از خزائن الهی بر شما نازل نمی‌شود؟ مگر قرآن نمی‌خوانیم؟—کاظم صدیقی، خطیب نماز جمعه تهران

در بوسنی تحت پوشش هلال‌ احمر رفته بودیم به نیروهای مجاهدین آموزش نظامی میدادیم. کریستین [امانپور] خبرنگار سی‌ان‌ان ما را لو داد. با القاعده‌ای‌ها باهم بودیم. از ما استیل گرفتند. با مجاهدین سراسر دنیا یگانهای جهادی تشکیل دادیم.— سردار سعید قاسمی، از فرماندهان سابق سپاه

مدیریت چهارباغ در جشن‌های خود، با برگزاری کنسرت و موسیقی خیابانی وشادی مردم را به گناه آلوده کردند. دوچرخه‌سواری بانوان در چهارباغ ترویج می‌شود و تقاضای مردم از شهرداری و دادستان محترم این است که با این مسائل برخورد کنند.—سید ابوالحسن مهدوی خطیب جمعه اصفهان

... موضوع مهمی در کشور اتفاق افتاده است. به‌طور تقریبی قبل از انقلاب نیمی از جمعیت ما زیر خط فقر بوده، اما امروز با توجه به رشد نزدیک 2.5 تا 3 برابری جمعیت کشورمان به 10 درصد رسیده است.—سرلشگر محمدعلی جعفری، فرماندۀ سپاه پاسداران

دیگر امیدی به برقراری و رعایت «عدالت» در نظام جمهوری اسلامی ایران را ندارم. بنابراین به مصداق آیه شریفه: اِنَّ الَّذین تَوفاهُمُ الملائکَه ظالمی اَنْفسِهِم قالوا فیمَ کُنتُم قالوا کُنَّا مُستَضعَفینَ فِی الارضِ قالوا أَلَمْ تَکُن أرضُ اللهِ واسِعَهً فَتُهاجِرُوا فیها فَاولئِکَ مَأواهُم جَهنَّم و ساءَتْ مَصیراً (نساء۹۷) به حکم وظیفه انسانی و شرعی خود و اجتناب از استضعاف تحمیل شده، بدینوسیله درخواست «سلب تابعیت» خود را از نظام جمهوری اسلامی ایران به آن مقام محترم تقدیم می‌دارد.—محمدعلی طاهری، بنیان‌گذار موسسه "عرفان حلقه"

در بیم و امید و کشمکش بودم. تظاهرکنندگان خشمگینی را به نظر می آوردم که به داخل کاخ ریخته اند و گنجه ها و کشوهایمان را باز می کنند. اما به هیچوجه نمی خواستم آنها فکر کنند که ما اموالمان را برده ایم. از روسای موزه ها خواستم تا برای بردن هدایایی که از سوی پادشاهان و روسای دولت ها به ما داده شده بود و نیز بعضی از اشیای شخصی به کاخ بیایند. لباس های ایرانی ام را به قصد جا گذاشتم. دوست داشتم قسمتی از وجودم در کاخ باقی بماند.—فرح پهلوی، آخرین ملکه ایران

متأسفانه به لحاظ اینکه از باب مسائل حقوق بشری در سازمان ملل مورد محکومیت واقع نشویم از اجرای برخی از حدود الهی دست می‌کشیم.—حجت‌الاسلام منتظری، دادستان کل کشور