پرندگانِ مهاجر در این غروبِ خموش 
  
که ابرِ تیره تَن اَنداخته، به قلّۀ کوه
   
شما شتابزده راهیِ کجا هستید
   
کشیده پَر به افق، تک تک و گروه گروه؟ 
  
چه شد که روی نهادید بر دیارِ دگر 
  
چه شد که از چمنِ آشنا سفر کردید
   
مگر چه درد و شکنجی در آشیان دیدید
   
که عَزمِ دشت و دَمَن هایِ دورتر کردید..!؟