در بازخوانی عملکرد جریان‌های اپوزیسیون ایران در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی»، نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که فارغ از ضعف‌های اختصاصی این جریان‌ها، در حدود یک دهه اخیر انجام «انقلاب»، در سطح دنیا پیچیده‌تر از سابق شده است. حسین باستانی در گفتگوی حاضر توضیح می‌دهد که چگونه دشوارترشدن انقلاب‌ها، جریان‌های اپوزیسیون در جهان را ناچار کرده تا با پرهیز از ساده‌‌سازی زمینه‌های داخلی و خارجی تغییرات، برای مشکل‌ترین سناریوها سازماندهی، برنامه و تشکیلات داشته باشند و نه آنکه براندازی را، به انتظار برای وقایع ناگهانی یا غیرمنتظره تقلیل دهند. قسمت اول گفتگوی حاضر، هفته پیش تحت عنوان «بین سطور براندازی بی‌خطر» منتشر شد که در لینک زیر در دسترس است:
نظرات