شاعر این ترانه محمد علی بهمنی است، آهنگساز شادروان سیاوش زندگانی می باشد و در دستگاه ابوعطا اجرا شده است. این ترانه مربوط به بزمی است که در سال ۱۳۵۵ خورشیدی در رادیو ایران زنده اجرا و پخش شده است.

***
دروغ می گه هر کی میگه : عاشقی کار دله

تقصیر دل نیس به خدا چشمای تو خوشگله

راضی نشو تو دریای گریه ها باز گم بشم

وقتی که یک خنده ی تو برای من ساحله

ــــ

دوست دارم رو تو به من کی میگی

گمون کنم وقت گل نی میگی

ـــ

پیراهن ابرا رو پاره کردی

آسمون و پر از ستاره کردی

خنده روی لبای گل نشوندی

چرا دیگه دل منو سوزوندی

ـــ

دوست دارم رو تو به من کی میگی

گمون کنم وقت گل نی میگی

ـــ

این دفتر خاطره های منه

که دست غم داره ورق میزنه

دلت میاد وایسی تماشا کنی

که اینجوری قلب منو بشکنه

ــــ

دوست دارم رو تو به من کی میگی

گمون کنم وقت گل نی میگی