بنویسید تا یاد خودمان و تاریخ بماند

شیدا محمدی

در فیلم #شیطان_وجود_ندارد ساخته #محمد_رسول_اف عزیز به زیبایی عمق ساختار خشونت و روان پریشی جامعه امروز ایران را شاهد هستیم. زندگی زندانبان، شکنجه گر، بازپرس، بازجو، سرباز وظیفه، و همه کسانی که در یک تشکل نظامی-مذهبی کارکرد انسانی خویش را از دست داده اند و تبدیل به Psychopath (بیمار روانی) شده اند؛ کسانی که به راحتی که می توانند شهروند بی جرم و جنایتی را که تنها به جرم اعتراض به معیشت و تبعیض و تحقیر سراسری که حکومت بر او و خانواده و مردمان سرزمینش با اهرم فشار و خشونت تحمیل کرده است بکشند و یا به چوبه دار بسپارند و در عین حال پرستار و تیمار دار مادر پیر و بیمار خویش باشند و یا عاشق دختری در شهرستان و ...

این وضعیت دردناک جامعه ایران است که کارگردان فیلم #جنایت_عمدی که خود معترض به قتل عمدی دوست شاعر و فیلمسازش #بکتاش_ابتین بوده است در همان زندان و شرایطی اسیر است که اگاهانه پیش از این با تصویر سازی خلاقانه اش پیش روی مخاطبش قرار داده است تا تلنگری به «شادباش» های زودگذر و یا «بی تفاوتی» سایه گستر در کشور بیاندازد تا بلکه ان حس و حرمت انسانی ما را تلنگری بزند و جوشش اعتراض همگانی را در ما بیدار سازد تا به این سیاهه سیاه سنگین خاتمه دهیم چرا که چهل و چهار سال است نام های بسیاری بر این اسیران و کشته شدگان حکومتی افزوده شده است و سکوت ما ان را افزون تر هم خواهد کرد.

هانا ارنت می گوید «خشونت چیزی نیست مگر بالاترین جلوه قدرت» او همچنین در کتاب «انسان‌ ها در عصر ظلمت» به تحلیل جوامع امروزی و وضعیت انسانها در این جامعه می پردازد. وی معتقد است که انسان امروزی انسانی تنهاست که اگر در کشوری باشد که دارای حکومتی خودکامه است، بالاجبار باید مجبور به برخی قوانین سخت و دشوار احترام بگذارد و همین امر سبب می گردد که به مرور تبدیل به انسانی فرمانبر و مطیع گردد که به ظاهر فردی سالم است اما در واقع فردی افسرده و تنهاست....»

PS: شما هم لطفا به این سیاهه سیاه نام های بسیاران در حافظه و یادتان را بنویسید تا یاد خودمان و تاریخ بماند این جنایت های هرروزه که بی شک با سکوت جمعی و خیانت برخی ماندگار نبود و نماند