رمضان و کودک‌آزاری با گرسنگی!
دومین سال این تلاش اجتماعی -- متن فارسی پس از انگلیسی
Child Abuse through Starvation during Ramadan!
This is the 2nd Year of this Social Action.
In the classroom, the child has a dazed look at the chalkboard.
Her teacher kindly calls her name a few times but she is unresponsive.
She suddenly jumps up back to the present upon hearing the loud laughter of her classmates.
The teacher holds the child’s cold hands, looking at her pale face as a sign of experiencing extreme hunger.
The child’s family is not poor.
So, why is she starving?!
Starvation is a form of torture practiced upon prisoners in some countries.
Isn’t it torture to oblige severe hunger to pre-teens as young as 9 year old?!
This form of torture occurs 4 weeks per year, for the entire day from dawn to dusk. Children are not allowed to have any food and drink!
Tens of millions of young girls starting at age 9 are victims of “Ramadan”.
This abuse can be seen across the world, possibly in your own neighborhood!
These young girls should have the right to speak for themselves.
Their parents and/or guardians should be held accountable for subjecting them to this form of torture, which can cause permanent damage to their growing bodies and developing brains.
We should not remain silent which in this case means participating in Crime. Instead, please participate to this Social Action by sharing this message to end cruelty and torture!
خواندن و درج کامنت / Reading and Leaving Comments
رمضان و کودک‌آزاری با گرسنگی!
دومین سال این تلاش اجتماعی
در کلاس درس؛ کودک بهت‌زده به تخته‌سیاه نگاه می‌کند.
معلم با مهربانی او را چند بار صدا می‌زند ولی او متوجه نیست.
با خندۀ بلند بچه‌ها، دخترک ناگهان ازجا می‌پرد.
معلم دست‌های سرد کودک را در دستان خود می‌گیرد و به صورتش که بدلیل گرسنگی شدید رنگ‌پریده است می‌نگرد.
خانوادۀ این دخترک فقیر نیستند.
پس چرا اینقدرگرسنه است؟!
در برخی کشورها زندانیان را با گرسنگی شکنجه میکنند.
آیا گرسنگی اجباری دختربچه‌های نه ساله؛ شکنجه نیست؟!
این نوع شکنجه چهار هفته در سال است که در تمام روز از طلوع آفتاب تا غروب خورشید ادامه دارد. کودکان اجازۀ غذا خوردن و آب نوشیدن ندارند!
دهها میلیون دختربچۀ نه ساله و بزرگتر؛ قربانی "رمضان" هستند.
این نوع آزار؛ در سراسر جهان و شاید در همین همسایگی شما دیده می‌شود.
این دختربچّه‌ها حق دارند از آنچه بر آنها می‌گذرد؛ سخن بگویند.
والدین و یا سرپرست این کودکان آزاردیده؛ باید در مورد این نوع شکنجه که آسیب‌های غیرقابل جبران به رشد جسمی و مغزی کودک می‌زند؛ پاسخگو باشند.
بجای سکوت؛ که در این مورد مشارکت در جنایت محسوب می‌شود؛ با به اشتراک گذاشتن پیام این تلاش اجتماعی در پایان دادن به ظلم و شکنجه مشارکت کنید!
Related Facebook Post and Comments about the 1st Year:
پست اصلی و کامنتها مربوط به سال اول:
آنچه در اینجا آورده‌ام؛ صرفاً ""اطلاع‌رسانی به مردم"" و خصوصاً ملل دیگر در مورد بروز "احتمالی" چنین جنایتی در اطراف آنان است. نگاه من صرفاً از بُعد اجتماعی است و البته ممکن است ابعاد حقوقی هم بمیان آید چون کسانیکه عملاً و یا با سکوت خود به ارتکاب این جنایت کمک میکنند؛ باید دیر یا زود پاسخگو باشند. این جنایت در ماه رمضان بیشتر اتفاق میافتد. ولی بیاد داشته باشیم که این سخن فقط جهت آگاهی دادن به مردم در مورد این نوع کودک‌آزاری است که کاملاً محکوم است. بنابراین بحث من به هیچ عنوان سیاسی و یا مذهبی نیست. البته که سیاسیون و مذاهب هم خوب است هرگونه کودک‌آزاری را محکوم کنند