· رانی ون زنت (Ronnie Van Zant) خواننده و رهبر گروه آمریکایی لینرد اسکینرد(Lynard Skynard نه تنها صدای خوبی داشت بلکه شاعر و اهنگساز نیز بود. بیشتر آهنگ های معروف این گروه کارهای ون زنت هستند. شاید Sweet Home Alabama را شنیده باشید. ون زنت این آهنگ را در جواب آهنگ Southern Man کار نیل یانگ (Neil Young) سرود که یانگ در آن از جنوبی های امریکا در رابطه با مقوله حقوق مدنی (Civil Rights) انتقاد کرده بود و آنان را نژاد پرست خوانده بود.
این آهنگ جوابیه ون زنت به نیل یانگ بود و در آن ون زنت به دفاع از جنوبی ها پرداخته و به یانگ پرخاش می‌کند.
آهنگ Sweet Home Alabama محبوب ترین کار لینرد اسکینرد است و در طول دهه ها تبدیل به نوعی سرود ملی برای جنوب و جنوبی های امریکا شده است. آثار دیگر این گروه مانند Free Bird, That Smell, Call Me the Breeze و چندین آهنگ دیگر همه از کارهای کلاسیک و ماندنی ژانر راک جنوبی) (Southern Rock میباشند و تا به امروز در میان علاقه مندان این نوع موسیقی از محبوبیت بالایی بر خوردارند.
لینرد اسکینرد با سه گیتار، پیانو و پرکاشن وبا صدای خوش و اشعار و ملودی های ون زنت و دیگر اعضاء ، با سبکی که ریشه در راک اند رول ، بلوز ، هانکی تانک و کانتری میوزیک داشت، نوع موسیقی مخصوص خود را ایجاد کردند. این سبک موسیقی در دهه ۷۰ میلادی طرفدارانی زیادی در میان جوانان داشت و لینرد اسکینرد یکی از محبوب ترین گروه های آن دوره بود.کنسرتهای ون زنت و یارانش در استادیوم ها و دیگر اماکن بزرگ با حضور هزاران طرفدار، و با شور و هیجان بسیار برگزار می‌شد. آهنگ بیاد ماندنی Free Bird با گیتار نوازی آخر ترانه توسط گری رازینکتون (Gary Rossington)، اد کینگ (Ed King) و الن کالینز(Allen Collins) ، که گاهی تا ۱۵ دقیقه بطول میانجامید، حاضرین را - که اغلب تحت تاثیر الکل و یا ماری جوانا بودند- محسور کرده و به وجد می آورد. تکنوازی های خاطره انگیز ویلیام نوریس (William Norris) روی کی بُرد در انتهای Call Me The Breeze و Sweet Home Alabama و دیگر آهنگها به این هیجان ها می افزود.
اعضای این گروه به خلافکاری و رفتار ناهنجار هم معروف بودند و بازتاب این تصویر در اذهان عمومی و در میان طرفدارانشان به شهرت و محبوبیت آنان می افزود.
بعضی از اعضا لینرد اسکینرد در هنگام تور، اتاق‌های هتلهای محل اقامت خود را تخریب می‌کردند و مدیر سفر همیشه ۲۰۰ هزار دلار برای پرداخت خسارت همراه خود داشت. ون زنت نیز به هنگام مستی بسیار خشن می‌شد و به دیگر اعضای گروه و دیگران حمله می‌کرد و کارش بارها به کلانتری و پلیس کشیده بود. یک بار در المان ون زنت با یک بطری شکسته به گری رازینگتون حمله کرد و دستهای او را مجروح ساخت. دستهای باند پیچی شده رازینگتون در کنسرت روز بعد نشان از این حکایت داشتند.
اد کینگ، که گیتار اول بود و تکنوازی آغاز آهنگ جاودانه Sweet Home Alabama کار اوست، تنها عضو گروه بود که جنوبی نبود. او از کالیفرنیا آمده و تنها خارجی گروه محسوب می‌شد. کینگ در عین حال خشونت و بد مستی و خرابکاری دیگر اعضای گروه را برنمیتافت و سرانجام در سال ۱۹۷۵بطور ناگهانی گروه را ترک کرد.
ون زنت در ۲۹ سالگی و در اوج محبوبیت لینرد اسکینرد همراه با چند تن دیگر از اعضا گروه در یک سانحه هوایی در سال ۱۹۷۷ در میسی سیپی کشته می‌شود.
ون زنت در موارد متعدد به نزدیکان خود میگفته که به سی سالگی نخواهد رسید
یکی از همگروهان او بنام ارتیموس پایل (artimus pyle) تعریف می‌کند که در سفری به ژاپن ون زنت به او گفته که به ۳۰ سالگی نخواهد رسید و چکمه به پا، یعنی در حال مسافرت، از دنیا خواهد رفت.
پدر ون زنت هم می‌گوید پسرش بار ها به او گفته بود که به ۳۰ سالگی نخواهد رسید. وقتی پدر از او میپرسد که چرا این مزخرفات را میگویی؟ رانی درجواب می‌گوید پدر، حد من همینست (That’s my limit).
دیگر اعضای گروه گزارش می‌دهند که ون زنت در ماه های آخر زندگی، خود را بچه میسی سیپی (Mississippi kid) میخوانده اگر چه متولد و مقیم جکسن ویل فلوریدا بوده . آنها این اشاره ون زنت را نشانه آگاهی او از محل مرگ خویش میدانند
نظرات