Deep Podcast

با پیروزی انقلابِ مشروطه، نشریات هم در ایران رونق گرفتن و فضای سیاسی تا حدودی باز شد. این قضیه فرصتِ خوبی به میرزا حسین توفیق داد. میرزا حسین که تا قبل از این اتفاقات نوحه نویس بود و دستی هم به قلم داشت واردِ یک روزنامه‌ای شد به اسمِ گل زرد.

مدیر این روزنامه آقای یحیی ریحان بود، معروف به میرزا یحیی. خودِ میرزا یحیی از طرفدارانِ سفت و سخت مشروطه بود. ایشون یکی از اولین افرادی بود که در روزنامه‌ش از ادبیاتِ طنز استفاده میکرد ، بر خلاف خیلی از آدمای اون دوره، خیلی هم به جوونا میدون میداد.

میرزا حسین توفیق هم با خلاقیت و استعدادی که داشت تونست اعتمادِ میرزا یحیی رو جلب کنه و تو سالِ 1296 سردبیرِ گل زرد شد.

میرزا حسین توفیق که نمیخواست نشریه توفیق رو از دست بده، روشش رو تغییر داد. اون مطالب طنز و فکاهی رو کنار گذاشت به جاش بیشتر به سمتِ زبانِ ادبیات حرکت کرد. یعنی رفت به سراغِ شعرای معروف در اون زمان. افرادی مثلِ ملک الشعرای بهار، پروین اعتصامی، علی اکبر دهخدا و سایرین. این افراد اشعارشون رو در هفته‌نامه توفیق به چاپ میرسوندند.

تقریبا شش سال به همین منوال گذشت. یعنی خبری از طنز توی روزنامه‌های ایران نبود. کار تا جایی جلو رفت که کشورهای غربی هم نسبت به این قضیه واکنش نشون دادند، چون تقریبا تمامِ رسانه‌های طنز در ایران تعطیل شدند. مثلا در فرانسه، روزنامه‌های این کشور نوشته بودن که نشریه‌های طنز دیگه تو ایران نمیتونن چاپ بشن....