به تار موی خواهرم
خونه‌مو به خون می‌خرم

خیابونارو می‌مکم
سینه‌ی شبو می‌درم

می‌کشم همه دردارو
می‌چشم شور فردارو

تو اگه با من باشی مارو
می‌کشونم آخر راه

تفنگ رو‌شقیقه‌ها
جنازه‌ تو دقیقه‌ها

به نعش خیس و میخ داغ
تبرکده به جای باغ

زمین نداره جون‌پناه
منو نه! خشمم و نگاه

بریز تو مغز کوچه‌ها
سرود شورش مارو

بکش بکش پایین خدارو
بشین رو عرش کبریا

با سرزمینم
همراه هم‌صدا

هم‌خون
با خشم بخون

قیام کن