آسو:

نثار تاج

نام قطاری که مهاجران آمریکای مرکزی و لاتین را به مرزهای ایالات متحده‌ی آمریکا می‌رساند «لا بستیا» یا «قطار مرگ» است.

از پُر پیچ و خم کوه‌ها، مُرداب‌‌ و صحرا، با سرعت زیاد در حرکت است. مرد جوانی پا‌به‌پای قطار می‌دود، می‌خواهد خودش را به رؤیاهایش و به آسایش نسبی برساند. پس باید قطار را بگیرد، باید سهم کوچک خودش را از سقف واگن‌ها بگیرد. پنجه در هوا، هوا سرخ است و خورشید می‌خواهد به رسم همیشه غروب کند. پنجه در هیچ، ساق دستِ خسته‌اش میان میله‌های آهنی و زنگاربسته‌ی دو واگن قطار باربری بر جای می‌ماند. دست او از آرنج قطع می‌شود.

***

شب بود. قطار با سرعت زیاد در «صحرای سونورا» در حرکت بود. مهاجران، بر سقف قطار باربری دراز به دراز افتاده بودند یا نشسته و در خود مچاله. سرمای کویر تا مغز استخوان نفوذ می‌کرد. زنی ۲۲ ساله روی واگن جلوتر تمام شب گریه می‌کرد. نوزادش را در آغوش کشیده بود و می‌گفت: «سرش لِه شده بود!»

«گفتند: مردی که مثل هزاران مهاجرِ دیگر بر سقف قطار باربری نشسته بود، در حالی که دستگیره‌ی دریچه‌ی تانکرِ یکی از واگن‌ها را گرفته بود تا در پیچ‌های پُرسرعت قطار نیفتد، در ابتدای ورود به یک تونل، سرش قطع شده بود و جمعیتِ اطرافِ او با مشاهده‌ی این صحنه دچار شوک عصبی شده بودند!»

مادر جوان می‌گریست و می‌گفت: «برای نیاز، برای احتیاجات، تصمیم گرفتم که سوار این قطار شوم!»

این قطار به «قطار انسان‌های فراموش‌شده، قطار مرگ و هیولا» معروف است. مسیر خود را از استان چیاپاس شروع می‌کند، جایی در جنوب مکزیک، نزدیک به مرز گواتمالا، و از آنجا به سمت شمال و ایستگاهی به نام Lecherias در حومه‌ی مکزیکو سیتی، مسیر طولانیِ خود را ادامه می‌دهد، جایی که شبکه‌ی قطارهای باربریِ مکزیک، به نقاط مختلف مرزهای ایالات متحده‌ی آمریکا در رفت‌وآمد هستند. تخمین می‌زنند که هر سال بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار مهاجر ــ اکثراً از ال سالوادور، ونزوئلا و هندوراس ــ برای رسیدن به ایالات متحده بر فراز این واگن‌ها سوار می‌شوند. برای پناهجویان و مهاجرانی که نمی‌توانند به صورت قانونی و از راه‌های مطمئن‌تری از مرزها بگذرند، این قطارها (که محصولات و موادی از جمله ذرت، سیمان و مواد معدنی را حمل می‌کنند) رایگان و دسترس‌پذیرتر به شمار می‌رود! این قطارها به مهاجران اجازه می‌دهد که از پست‌های بازرسیِ متعدد مهاجرتیِ مکزیک و ۴۸ مرکز بازرسی و بازداشت دوری گزینند.

اگر بخت با مسافرانِ این قطار یار باشد، ۱۰۶ ساعت زمان می‌برد تا حدود پنج هزار کیلومتر را طی کنند و به مرزهای ایالات متحده‌ی آمریکا برسند.

برو به آدرس