ببار‌ ای آسمان بر ما
ببار بر شهر پرغبار ما
بر شهر چوبه ها ی دار ما
ببار ، بر کودکانِ آلوده به دچار
کودکان زندگی‌‌های خفت بار
ببار بر صحنه‌های خالی‌ِ خالی‌
... ببار برخنده و گریه ی تماشا چی
ببار بر ما
ببار بر روزگار ما
به روزی که شانه ی سُربین جلاد
گرفته جای آغوش مادر را


متن: نیکی‌ فیروزکوهی
عکس: بهار نادری