آنچه در ذیل می آید گزیده ای است از کتاب طب الصادق که قرنها است مورد استفاده علمای شیعه برای درمان دگران است. وبسایت تبیان در این مورد مینویسد:

از نخستين کساني که در پزشکي کتاب نوشته، امام علي بن موسي الرضا(ع) است. امام وقتي به سوي طوس مي آمد، در نيشابور در مجلس مأمون با جماعتي از فلاسفه و پزشکان چون يوحنا بن ماسويه و جبرئيل بن يخشوع و ابن بهله هندي و ديگر کسان گردآمدند و سخن از طب به ميان آمد. وقتي مأمون در اين باره از امام پرسش کرد، حضرت فرمود: براي من به مرور زمان تجربياتي حاصل گشته که آن را براي امير مي نويسم. حضرت، کتابي را درباره امور پزشکي نوشت و براي او فرستاد و مأمون دستور داد تا آن را با طلا بنويسند، از اين روي، به رساله ذهبيه موسوم گرديد. علماي شيعه، افزون بر طب الصادق و طب الرضا، از آثار زکرياي رازي و حکماي ديگر نيز استفاده مي کردند

این هم گزیده ای از طب الصادق که به کوشش دکتر محمد دریائی تدوین گشته و موسسه تبیان به رایگان در اینترنت گذاشته است تا خلق جهان مداوای خویش کنند. این یکی را هم باید با آب طلا بنویسند.

* * * *

علل پیری

امام صادق عليه السلام : چهار چيز (انسان را) پيش از فرا رسيدن هنگام پيرى پير مى كند: خوردن گوشت خشك شده ، نشستن بر جاى مرطوب ، بالا رفتن بر پلكان و آميزش با پيرزنان.

شناخت خدا از طریق بدن انسان

امام صادق (ع)- خطاب به طبيب هندى -: قلب ، به شكل دانه ى صنوبر است ؛ زيرا وارونه است و يك سرِ قلب باريك قرار داده شده است تا لا به لاى ريه برود و با سردى آن ، خودش را خُنك كند، مبادا مغز از گرماى آن بسوزد.

امام صادق: ای مفضل، اگر آلت تناسلى مرد، هميشه سست و فروهِشته بود، چگونه مى توانست به ژرفاى زهدان برسد تا در آن جا نطفه را خالى كند؟ و اگر نيز هميشه در حالت نعوظ بود، چگونه مرد مى توانست در بستر، از اين پهلو بدان پهلو بچرخد و يا در حالى كه چيزى پيش آمده در جلو او هست ، در ميان مردم راه برود؟ چنين چيزى ، افزون بر زشتى چشم انداز، تحريك شهوت را در زن و مرد، در همه وقت ، در پى مى آورد. بدين سان خداوند - جل اسمه - تقدير كرد كه بيشتر آن در همه ى اوقات ، به چشم نيايد و از آن ، دشوارى اى بر مردان تحميل نشود؛ بلكه خداوند در آن نيرويى قرار داد كه به گاه نياز، راست شود؛ چرا كه او خود تقدير كرده كه استمرا و ماندگارى نسل ، از رهگذر آن باشد.

امام صادق: ای مفضل، خداوند، مخرج انسان را در پوشيده ترين جاى بدن او قرار داده ، نه برآمده شسته از جلو، و نه برجسته از عقب ؛ بلكه نهفته در جايى بسته پوشيده و پنهان از بدن جايى كه در آن دو سر ران به هم مى رسند؛ و سرين ها با گوشتى كه در آن هاست بر آن پرده افكنده و آن را مى پوشاند و چون انسان را به قضاى حاجت نياز افتد و آن سان بنشيند، آن مخرج براى بيرون دادن فضولات آماده مى شود. آفرين بر خدايى كه منت هايش پى در پى رسيده و نعمت هايش از شمار بيرون است.

چه كسى گذرگاه پيشاب و مدفوع را خود جمع شونده قرار دهد تا آنها را مهار كند و نگذارد پيوسته در جريان باشند و زندگى انسان را بر او تباه سازند؟ چه اندازه نعمت از اين دست را هر شمارنده اى مى تواند در شمار آورد؟

امام صادق (ع)- در روايتى از ايشان - : سپس در آدم ، نور، آتش ، باد و آب را به جريان انداخت . انسان ، به نور ديد و انديشيد و فهميد، و به آتش خورد و نوشيد. اگر در معده آتش نبود، معده غذا را نرم نمى كرد؛ اگر در درون آدميزاد بادى نبود كه آتش معده را شعله ور سازد، آن آتش بر نمى افروخت ؛ و اگر درون آدميزاده آبى نبود كه زبانه هاى آتش معده را فرو نشاند، آن آتش درون آدمى را يكسره مى سوزاند

امام صادق (ع) - خطاب به طبيب هندى -: تا خوردنِ زانو، به سمت عقب قرار داده شده است ، چرا كه انسان به سمت جلو راه مى رود و حركات او با تعادل همراه است ، امّا اگر اين نبود، انسان در هنگام راه رفتن (بر زمين ) مى افتاد

درمان و پیشگیری بیماری ها

امام صادق عليه السلام : از او درمان زکام را پرسیدند. فرمود پنبه اى را به روغن بنفشه آغشته مى كنى و به هنگام خفتن در نشيمنگاهت مى گذارى . به خواست خداوند، براى زكام ، سودمند است.

مكارم الاخلاق - به نقل از فضل - : به امام صادق (ع) اظهار كردم كه در هنگام ادرار با سختى روياروى مى شوم. فرمود: در آخر شب قدرى شونيز استعمال كن.

الكافى - به نقل از عمر بن اُذَينَه -: مردى از ترك پوست دست و پاى خود نزد امام صادق (ع) اظهار ناراحتى كرد. امام به او فرمود: پنبه اى بردار و يك گياهِ بان در ميان آن قرار ده و آن را در ناف خود كن

امام صادق عليه السلام : به گاه به هم رسيدن ختنه گاه ها، از سخن گفتن بپرهيزيد؛ چرا كه گُنگى مى آورد

معانى الاخبار - از جعفر بن اسماعيل ، از مردى ، در گفتگو با امام صادق عليه السلام : از ايشان پرسيدم : بيمار، چند روز پرهيز داده مى شود؟ فرمود: يك دِبْق. من نمى دانستم دِبق چيست . از همين روى ، در اين باره از ايشان پرسيدم . فرمود: ده روز

امام صادق عليه السلام : پرهيز، پس از هفت روز، براى بيمار، سودى ندارد.

الكافى - به نقل از اسحاق بن عمار، از امام صادق (ع)-: به امام صادق (ع) گفتم : فدايت شوم ! گاه موهاى پشت گردنم زياد مى شود و به سختى مرا اندوهگين مى كند. مرا فرمود: اى اسحاق ! آيا نمى دانى كه تراشيدن (موهاى ) پشت گردن اندوه را از ميان مى برد؟

امام صادق عليه السلام : پدرم خوش نداشت به آب تلخ و آب گوگرددار، درمان كند. او مى فرمود: نوح ، آن هنگام كه توفان به پا شده بود، آب ها را فراخواند و همه ى آنها به او پاسخ دادند، مگر آب هاى تلخ و آب هاى گوگرد دار. پس ، اين آب ها را نفرين كرد.

خوراکی ها

امام صادق عليه السلام فرمود : اگر می خواهید آب منى شما و فرزندانتان فراوان شود، در خوردن كاسنى ، مداومت ورزید.

امام صادق عليه السلام : پياز بخوريد؛ بوى دهان را خوش مى سازد، لثه را استحكام مى بخشد؛ و آب و توان آميزش را زياد مى كند

امام صادق عليه السلام : خوردن زردك ، كليه ها را گرم مى كند و آلت را بر مى خيزاند.

امام صادق عليه السلام : چه نيكو لقمه اى است پنير! دهان را تَر و تازه مى كند، بوى دهان را خوش مى سازد، غذاى پيشين را هضم مى كند. و براى غذاى بعد اشتها را باز مى كند

امام صادق عليه السلام : دو چيز است كه از هر جهت ، زيان دارد و براى هيچ چيز فايده اى ندارد...: گوشت خشك شده و پنير

امام صادق عليه السلام : سهم بنى اميه از سبزى ها، تره تيزك است.

امام صادق عليه السلام : ميوه ، صدوبيست گونه است و مهتر همه آنها، انار است. .

الكافى - به نقل از يزيد بن عبدالملك نوفلى -: بر امام صادق (ع) وارد شدم ، در حالى كه انارى در دست داشت . فرمود: اى مُعتّب يك انار هم به اين مرد بده ؛ چرا كه در (خوردن) هيچ چيز، كسى با من شريك نشده است كه برايم ناخوشايندتر از شريك شدن در (خوردن ) انار باشد.

امام صادق عليه السلام : برترى عنّاب بر ديگر ميوه ها، به سان برترى ما بر ديگر مردمان است

لكافى - به نقل از محمد بن فيض -: همراه با امام صادق (ع) ناهار مى خوردم قدرى سبزى نيز بر سفره بود. در كنار ما پيرمردى بود كه از كاسنى ، دورى مى گزيد. امام (ع) فرمود: ((گويا گمان مى كنيد كه كاسنى ، سرد است ، در حالى كه چنين نيست ؛ بلكه معتدل است و برترى آن بر ديگر سبزى ها، بسان برترى ما بر ديگر مردمان است.

امام صادق عليه السلام : لوبيا، بادهاى نهفته درون را دور مى كند.

از امام صادق (ع) درباره ى سخن پيامبر (ص) كه فرموده بود: ((هر كس ‍ لقمه اى از پيه بخورد، آن لقمه هم اندازه خود، بيمارى را از بدن برون مى راند)) پرسيدند: مقصود چيست ؟ ايشان فرمود: مقصود پيه گاو است

الكافى - به نقل از زُراره - از امام صادق (ع) پرسيدم : فدايت شوم ! آن پيه كه هم اندازه خود، بيمارى را از بدن بيرون مى برد، چيست ؟ فرمود: پيه گاو است . اى زراره ! هيچ كس پيش از تو، در اين باره از من نپرسيده بود

امام صادق عليه السلام : امير مؤ منان (ع) فرمود: براى كسى كه بر غذاى خود نام خدا ببرد، ضمانت مى كنم كه از آن غذا، به هيچ درد و رنجى گرفتار نمى شود. ابن كوّاء - كه اين را شنيد - پرسيد: اى امير مؤ منان ! من ديروز غذايى خوردم و نام خدا را نيز به گاه خوردن آن بردم ، اما آن مرا آزار داد. فرمود: اى نادان شايد چند گونه غذا خورده اى ، و بر برخى گونه ها نام خدا برده و بر برخى ديگر نام خداى نبرده ای.

این هم لینک دانلود کتاب برای آنهائی که از دست دکترهای زبان نفهم امروزی خسته شده اند.

http://tebyan.net/newindex.aspx?pid=117317