بيا از اين سرسره های مشوش

بی دريغ بگذريم ،

و اندامهای خسته مان را به يمن ارواح پريشان درونمان ،

به تمامبی در هم آميزيم !

بگذار گاهی نماز را نيمه وقت بخوانيم و نيمه رها كنيم ،

اما بخوانيم !!

های !

من سجده های بی شمارم را

پای گنبدهای كبود تو

آغاز كرده ام !

و صدای بلند اذان ،

از درونم زبانه می كشد ،

نمی شنوی ؟ !

سید ذهنی