پور سینا، مشهور به "ابن سینا" و "شیخ الرئیس ابو علی سینا" که در سال ۳۵۹ خورشیدی در بخارا به دنیا آ مد و در سال ۴۱۶ خورشیدی در همدان درگذشت ، یکی از فیلسوفان و پزشکان نامدار ایران است. آرامگاه بوعلی‌سینا در میدان بوعلی سینا در مرکز شهر همدان واقع شده‌ است. پور سینا، به ویژه با آثار برجسته اش در زمینه ی فلسفه ارسطویی و پزشکی، اهمیت و شهرت بسیار در جهان دارد پور سینا در شعر و ادبیات نیز دست داشته و اشعار زیبا و دلپذیری به زبان های فارسی و عربی سروده‌ و حتی قصیده هایی پیرامون مسایل علمی ساخته ‌است. برخی از اشعاری که به زبان فارسی از او روایت کرده‌اند، به نام دیگران نیز آمده‌ است و با توجه به اسلوب و معانی آن‌ها باید در انتساب این اشعار به ابن سینا اندکی تردید روا داشت. "درگاهی کرمانی" در نوشتار ارزنده ای زیر عنوان "اشعار ابن سینا" با اشاره به شیخ الرئیس ابوعلی سینا چنین می نگارد: "شیخ در سرودن اشعار عربی و پارسی مفلق و مبدع بوده و قوت‌ طبع و حسن قریحه خداداد با ترصیعات علمی و تصرفات دقیق فلسفی را باهم جمع نموده الا اینکه اشعار پارسی او که از دستبرد زمانه محفوظ مانده بسیار کم و اشعار عربی او بالنسبه بیشتر است. با یکدیگر، زندگی و سروده های پور سینا را در این نوشتار مطالعه و مرور می کنیم
ماجرای زندگی او
ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا، مشهور به ابن سینا و شیخ الرئیس، همه‌چیزدان، پزشک، ریاضی‌دان، منجم، فیزیک‌دان، شیمی‌دان، روان‌شناس، جغرافی‌دان، زمین‌شناس، شاعر، منطق دان و فیلسوف[۱۵] ایرانی و از مشهورترین و تأثیرگذارترینِ فیلسوفان و دانشمندان ایران‌زمین است. وی نویسنده ی "کتاب شفا" یک دانشنامه علمی و فلسفی جامع است و "کتاب القانون فی الطب" او یکی از معروف ‌ترین آثار تاریخ پزشکی است. کتاب قانون ابن سینا در پزشکی به سال ۱۹۷۳ در شهر نیویورک ایالات متحده آمریکا تجدید چاپ گردیده‌است. وی ۴۵۰ کتاب در زمینه ‌های گوناگون نوشته ‌است که شمار زیادی از آن ‌ها در مورد پزشکی و فلسفه است. جرج سارتن در کتاب تاریخ علم وی را یکی از بزرگترین اندیشمندان و دانشمندان پزشکی می‌داند.  جرج سارتن او را مشهورترین دانشمند دیار ایران می‌ داند که یکی از معروف‌ ترین‌ها در همهٔ زمان ‌ها و مکان ‌ها و نژادهاست. "دانشنامهٔ فلسفهٔ دانشگاه تنسی" ابن سینا را تأثیرگذارترین فیلسوف جهان پیش از دوران مدرن معرفی می‌کند 
نمونه ها یی از سروده های او
 فوائد باده
 غذای روح بود باده ی رحیق الحق/‌ که رنک و بوش کند رنک و بوی کل رادق
 عقیق پیکر و یاقوت‌فام و لعل‌سرشت‌/ همای گردد اگر جرعه‌ای بنوشد بق‌
 بطعم تلخ چو بند پدر و لیک مفید/ به نزد جاهل باطل به نزد دانا حق
 حلال گشته به تجویز عقل بر دانا/ حرام گشته بفتوای شرع بر احمق
 می از جهات جهال شد به شرع حرام‌/ چو ماه کز سبب منکران دین شد شق
 شراب را چه گنه زانکه ابلهی نوشد/ زبان به هرزه گشاید دهد به باد ورق‌
 غلام آن می صافم که بر رخ جانان‌/ به یک دو کاسه به بارد هزارگونه عرق‌
 چه درچکد بمیان قدح ز حلق کدوی‌/ ز لحن باربدی‌ وشتر آید آن لق‌لق‌
چو بو علی می ناب ار خوری حکیمانه‌/ به حق‌حق که وجودت شود به حق ملحق
کفر و ایمان
کفر چو منی گزاف و آسان نبود/ محکم تر از ایمان من ایمان نبود
در دهر چو من یکی و آن هم کا فر/ پس در همه دهر یک مسلمان نبود
 عمل رهروان چالاک
زمنزلات هوس گر برون نهی قدمی/ نزول در حرم کبریا توانی کرد
ولیک این عمل رهروان چالاک است/ تو نازنین جهانی کجا توانی کرد
   مو شکافی
دل گرچه درین بادیه بسیارشتافت/ یک موی ندانست ولی موی شکافت
اندر دل من هزار خورشید بتافت/ آخر به کمال ذره ای راه نیافت
 معمای جهان
 روزکی چند ، در جهان بودم/ بر سر خا ک ، با د پیمودم
 ساعتی لطف و لحظه‌ای در قهر/ جان پاکیزه را بیا لودم
 باخرد را به طبع کردم هجو/ بی خرد را به طمع بستود م
 آ تشی بر فروختم از دل/ و آ ب دیده ، ازو بپا لودم
 با هوا های حرص و شیطانی/ ساعتی شادمان ، نیاسودم
 آخر الامر ، چون بر آمد کار/ رفتم و تخم کشته بدرودم
 کـس نداند که من ، کجا رفتم/ خود ندانم ، که من کجا بود م
 هیچ معلوم نشد
در پرده سخن نیست ، که معلوم نشد/ کم ماند ز اسرار ، که مفهوم نشد
در معرفتت چو نیک فکری کردم/ معلومم شد ، که هیچ معلوم نشد

"می" طلبی‌
می‌ ، حاصل عمر جاودانی است ، بده/ سرمایهٔ لذت جوانی است ، بده
سوزنده چو آتش است بر بس غم/ سازنده چو آب زندگانی است ، بده
با نگاهی به گلچین تقدیمی، به خوبی می‌توان به توانایی و تسلط پور سینا در سخنوری و سرایندگی پی برد. بسیاری بر این باورند که وی نه تنها پزشک، بلکه یکی از سخنورآن نامدار ایران بود
 در سروده ی "هویت در مکان است" ، نگارنده به کتاب های "قانون" و "شفا" ، دو اثر جاودانه ی "پور سینا" اشاره دارد
من نمی گویم چنان ، یا این چنینم/ ‌کیستم من ، زاده ی ايران زمینم
کشور ا فسانه‌ ها ی با ستا نی/ خطه ای ، من برتر از ايران نبینم
یا دگا ری از تمدن ‌های ‌ا یلا م/ مانده ا یمن از گزند چرخ ا یا م
مهد مانی ، مرز مزدک ، بوم زرتشت/ سرزمین حا فظ و ‌رومی و خیا م
وادی فردوسی توسی ست آن/ اوکه با شهنا مه کرد ايران به‌ نا م
یا که سینا آن خرد مند مهین/ صا حب قانون ، شفا ی برترین
یا همان نقطه که سعدی آفرید/ تا گلستان ، بوستان آمد پدید
ما من ا فشین و با بک ، ما زیا ر/ مهبط حلا ج ، مرد ی سربدار.. : دکتر منوچهر سعادت نوری
منابع و مآخذ
ابن سینا : تارنمای لغت نامه ی دهخدا/ ابن سینا : تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا/ اشعار ابن سینا : نوشتاری از درگاهی کرمانی ، تارنمای پایگاه مجلات تخصصی نور/ اشعار مذهبی : تارنمای محمد علی صولی/ پور سینا : نوشتاری از همین نگارنده ، تارنمای ایراندخت/ علی در ادبیات فارسی : تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا/ قصیده‌ای از ابن سینا : نوشتاری از دکتر عباس زریاب خوئی
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
گزیده ای از نوشتارها
https://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/02/blog-post_7.html
بخش های پیشین مجموعه ی یادداشت ها و نوشتارها و نامه ها
=============================