متن کامل ترانه 
گر تن بدهى دل ندهى کار خراب است/ چون خوردن نوشابه که در جام شراب است
گر دل بدهى تن ندهى باز خراب است/ این بار نه جام است و نه نوشابه سراب است
دریا بشوى چون به دلت شور عبور است/ نوشیدن یک جرعه زجام تو عذاب است
باران بشوى چون که تنت بر همه جاریست/ کى تشنه شود سیر فقط نام تو آب است
اینجا به تو از عشق و وفا هیچ نگویند/ چون دغدغه ی مردم این شهر حجاب است
تن را بدهى دل ندهى فرق ندارد/ یک آیه بخوانند گناه تو ثواب است
مرغان هوایى چو بیفتند در این دام/ فرقى نکند کبک و یا جوجه عقاب است
صیاد در این دشت مصیبت زده کور است/ هر مرغ به دامش برسد نام کباب است
هر مشتى غضنفر که رسد از ده بالا/ بر مسند قدرت چو زند تکیه جناب است
اصلا سخن از تجربه و علم و توان نیست/ شایسته کسى هست که با حکم و خطاب است
در دولت منصور که یک سکه حساب است/ تنها سند ساخت یک صومعه خواب است
اینجا کسى از مرگ بشر ترس ندارد/ ترس از شب قبر است وسوال است وجواب است/ خریدند تنت را و بریدند کفنت را/ و به یک آیه و چند سکه ببستند دهنت را

اى کاش که دلقک شده بودم و نه شاعر
در کشور من ارزش انسان به نقاب است: سراینده ی گمنام
برخی این ترانه را به فریدون و فروغ فرخزاد و برخی آن را به مهدى مختار زاده منسوب می کنند: تارنمای حکمت و حكایت
*
اجراها
مژگان عظیمی
https://www.youtube.com/watch?v=l3Dz_XIMyGo
دختر خردسال
https://www.youtube.com/watch?v=UsOPCYTCyl4
بانوی جوان
https://www.youtube.com/watch?v=VG6KC0-2QP8
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2018/05/blog-post_22.html
بخش های پیشین مجموعه ی یک آوا و بسا صدا