در غیاب نهادهای ِ مدنی و سیاسی ِ دموکراتیک و قوه‌ء قضائیه‌ء مسئول و مستقل، کلمه‌ء مردم در گفتار ِ سیاست‌مداران معنایی رمانتیک پیدا می‌کند و بیشتر به کار ِ تقویت ِ خودکامگی و تثبیت ِ اقتدار ِ نشستگان ْ بر سریر ِ قدرت می‌آید - یا تیغی است برای خراشیدن ِ صورت ِ حریف.

https://plus.google.com/116434725147140759780/posts