اينكه احراز مشاغل انتصابى در زمان استبداد "ساواك مدار" اون خدابيامرز كه براساس مناسبات دربارى، ملاحظات خصوصى و روابط خانوادگى بود را خواسته باشيم كه يك جورائى بعنوان نمونه هاى تجددگرائى و پيشرفت مملكت در آنزمان به خلق الله عرضه كنيم، ستميست سترگ بر شيوه قرائت تايخ. باتمام احترامى كه طبيعتاً براى همه بانوان قائل هستم، ناگزيرم كه يادآور نقش عمدتاً "ويترينى" زن ايرانى در آن ايام گردم. حديث اينكه ولايت بوگندوى فقيه پيوسته در تلاش بوده است تا شيرزنان مبارز ايران را در پستوهاى تحجر و وابستگى محبوس دارد، بماند براى جا و هنگامى ديگر...