لیبرال دموکراسی:

یک هندی از یک روز کار خود به‌اندازه ۱.۷ برابر یک ایرانی، یک فیلیپینی به انداز ۲.۳ برابر، یک چینی برابر ۵.۳ برابر، یک روسی برابر ۷.۱ برابر، یک شهروند ترکیه به‌اندازه ۸.۵ برابر، یک ژاپنی به‌اندازه ۲۲.۸ برابر، یک انگلیسی به‌اندازه ۲۷.۷ برابر، یک اسرائیلی به‌اندازه ۲۸.۷ برابر، یک سوئدی به‌اندازه ۳۳ برابر و یک آمریکائی به‌اندازه ۳۹.۹ برابر یک ایرانی محصول برمی‌دارد. این معنی را در اقتصاد «بهره‌وری» می‌نامیم، یعنی نسبت میان ورودی و خروجی، یا داده و ستانده. چرا بازده یک ایرانی این اندازه رقت‌انگیز است؟ پاسخ سیاست‌گذاران و مجریان چیست؟

برو به آدرس